“L’homme qui plantait des arbres” istorio zoragarria ezagutu dezakegu filme labur hau ikusiz. Istorioan Jean Gionok ongi adierazten digu gizakiaren lanaren emaitza. Egunero ilusioz eta taxuz eginiko lanak naturaren garapen egokia sor dezake,… Eleazar Bouffier izeneko artzainaren lan isilak Provenza inguruko basamortu bat gizakiontzat bizitoki bikain bihur zuen. Kontakizun honek zerikusi handia du gizakion ITXAROPENArekin, etorkizunerako egiten ditugun proiektuekin, gure ametsekin, Jaungoikoak sortu zuen natura zaintzearekin, Jaungoikoaren “laguntzaileak” izatearekin,…
Benito Lertxundik “Zuhaitzak landatzen zituen gizona” diskoa publikatu zuen, musikari batzuen laguntzaz. Guk pelikula hau ikusteko, eskura dugu esteka, testu honen hasieran.
Hona hemen gure lana: Testu bat idatz ezazu blogean, istorio honetan eman nahi zaigun irakaspena zein den azalduz. Zein izan daiteke natura zaintzearen eta erlijioaren arteko harremana? Filme honi buruzko zure iritzia eman ezazu.
Istorio honetan gizon bat azaltzen zaigu denbora guztian zuhaitzak landatzen. Honi esker esan nahi zaigu besteen alde egin behar dela, baita naturaren alde ere noski, bestela ez litzateke gizon hau denbora osoan zuhaitzak landatzen azalduko.
Nire ustez oso garrantzitsua da pelikula honek ematen digun mezua. Esaten duen bezala, besteen alde egin beharra dago eta ez gure buruarekin bakarrik pentsatu. Gizon honek bere bizia eman zuen zuhaitzengatik eta parte batean guk ere besteengatik eman beharko genuke geure bizia. Ez dezagun geure bere buruarekin bakarrik pentsatu eta lagundu diezaiogun elkarri!
Dokumental honek ematen digun mezua oso garrantzitsua da.
Dokumentalak esaten duen bezala, ez dugu gure buruarekin bakarrik pentsatu behar, besteen alde ere egin behar da.
Gizon honek bere bizia eman zuen zuhaitzengatik eta guk ere beste pertsona edo gauza batzuengatik ere eman beharko genuke bizia. Baita naturaren alde ere noski, bestela ez litzateke gizon hau denbora osoan zuhaitzak landatzen azalduko.
Dokumental honek eman nahi zigun mezua honako hau da: Ez dezagun geure buruarekin bakarrik pentsatu eta lagundu diezaiogun elkarri.
Niri iritziz dokumental hau oso interesgarria izan da.
Niri pelikula hau asko gustatu zait, demostratzen du pertsona denak saiatzen bagara gauza asko ditzakegula, pelikulan gizon huragatik gende askok bizi izan zuen toki hartan, animali eta landare asko hazi ziren lehen desertua zen tokian, ematen du gizon hori jainkoa zela, hilda zegoen toki batean bozotza sortu zuen.
Niri ez zait batere gustatu oso faltsua iruditu zaidalako, egia da oso ondo dagoela jendeak natura zaindu nahi izatea baina hala ere ez zait gustatu oso aspergarria eta faltsua iruditu zaidalako.
“Pelikularen” irakaspena da gizon batek naturari eta bere ingurukoei lagundu nahi diela berari ezer eman gabe trukean. Hasieran leku horretan ez zegoen batere zuhaitzik eta hango jendea haserre eta lapurretan ibiltzen ziren, baina zuhaitzak landatu ahala eta zuhaitzak atera ahala basoa bat sortzen da. Herriko jendea umeak edukitzen hasten da eta orduan pozik bizitzen hasten dira eta herria berreraikitzen dute eta poza itzultzen da.
Nire iritzia pelikula ez zait batere gustatu ez diodalako ez buru ez hankarik aurkitzen “pelikula” hori ikustea eta oso faltsua ikusten delako, pelikulan gehiena gustatu zaidan izanda agurak nire atorna gogorarazi didala.
Gizon bat azaltzen da pelikulan, naturari eta besteei laguntzen saiatzen da. Ikusten dugun bezala egunero zuhaitzak landatzen ibiltzen da. Askenean egunero egiten duenarekin basamortua zuhaitzek betetzen du eta jende gehiago joaten da eta ume gehiago daude basamortu horretan.
Nire ustez garrantzitsua da gizonak bestengan egiten duena, guk ere egin beharko genuke. Baina niri pelikula ez zait gustatu oso faltsua zen guztia. Guk gizon hori bezala egin beharko genituzke gauzak, bera artu beharko genuke eredu bezala. Ez dugu gure buruarekin bakarrik pentsatu behar besteekin ere pentsatu beharko genuke.
Gizon bat agertzen da zuhaitzak landatzen eta horrela basamortu itxurako lekua pixkanaka baso baten itxura ari da agertzen. Biztanleria hazi egiten da eta erreka txikiak ere agertzen hasten dira. Harrigarria da horrelako aldakuntza pertsona bakar batek egitea eta gainera egiten duen lan gogorrari esker jende askori laguntzen dio beren bizi maila hobetzen.
Honen mezua da besteen alde ere zerbait egin behar dela eta denek ez dute natura suntsitzen, batzuk naturaren alde ere egiten dute.
Pelikulan gizon bat azaltzen da. Eleazar Boulfier, egunero-egunero 100 ezkur hartzen ditu, onenak aukeratu, eta hurrengo egunean landatu. Horrela, urtero-urtero, zuhaitzak landatzen, mordoa landatzen ditu.
Inguru hori izugarri tristea eta bakartia zen, baina denborarekin zuhaitz mordoa hasten dira, baso handia eratuz.
Denborarekin baso handia sortzen da, eta jendea agertzen da eta leku triste eta sorgintsu horretara bizia bueltatzen da.
Gustatu zait istorio hau, guztiok hau eginez gerp, munud eder eta xarmangarria sortuko genuelako.
Gizon batek oso lan ederra egiten du, basamortu bat baso batean bihurtu zuen. Gerra zegoenean ere berdin berdin jarraitu zuen gerrari kasurik egin gabe. Azkenean baso eder bat bilakatzen da eta herrixka dezente sortzen dira.
Nire ustez gizon hau pertsona oso ona zen. Besteen alde bizitza eman zuen eta oso ondo sentitzen zen. Pelikularen mezua bein ere ez dela errenditu behar.
Gizon bat da eta zuhaitzak landatzen ditu inok ezer esan gabe, denbora guztian landatzen ai da inongo esplikaziorik eman gabe. Egunero beti berdina egiten du, lehen gauza egiten duena da landatu behar dituen zuhaitzak apartatu eta eta gorde egiten ditu eta hurrengo egunean bere ardi taldeekin joaten da eta landatu egiten ditu eta holaxen denbora joan eta etorrian landatutako zuhaitzak hasi egiten dira basamortuan.Basamortua hasiera batean ez zegoen itzalik eta zuhaitzik baina gero leku desberdinetan zuhaitzak zeuden eta itzala ematen zuten.Jakinda berak bere familia galdu zuela eta beraien gatik pakea lortzeko landatzen zituen.
Bere mezua da natura zaindu egin behar dela eta ez kutsatu.
Pelikulan ikusten dugu gizon bat basamortuan zehar zuhaitzak landatzen. Gizon hori artzaina da eta zuhaitzak landatzean erakusten digu besteei lagundu behar diegula, gizon honek naturari egiten dion moduan. Nire ustez oso garrantzitsua da pelikula honek ematen digun mezua, gizonak egiten duena. Gizon hau oso pertsona eskuzabala da eta besteen alde eman zuela bizitza ikusten da. Besteekin pentsatu behar dugu eta ez geure buruarekin bakarrik. Niri, pertsonalki, ez zait gustatu pelikula.
Pelikulako gizona zuhaitzak landatzen zituen baina ez bere onerako, bestin onerako. Naturari buruz hitz egiten du eta mundua obetzen zaiatzen da. Herrian umeak jaiotzen hasten dira eta herritarrek herria berreraikin hasten dira eta danak pozik bizitzen hasten dira. Denborakin zuhaitzak hasi egin ziren eta jendea pozik bizi zen.
Niri ez zait gustau “pelikula” hau eta holako dokumentalak ez zaizkit onak iruditzen.
Filmean gizon bat azaltzen zaigu, Eleazar Bouffier. Eleazarrek bizitza osoa pasa zuen zuhaitzak landatzen eta lekua erabat aldatu zuen. Basamortu bat, non ez zeguen ia biztanlerik eta ur falta handia zegoen, biziz beteriko baso bat bilakatu zen bere esker.
Nire iritziz, gizakiak ahalegiduz gero egin dezakeena irakatsi nahi diguna. Gainera, gizon horren jarrera adibidetzat hartzea nahi du; hots, besteen zorionarengan gure zorion propioa bilatzea.
Nire aburuz, bideo ona da, mezu argi eta zoragarri batekin. Benetan espero dut norbaitek Eleazarren adibidea jarraitzea.
Gizon batek bere bizi osoa pastzen du zuhaitzak landatzen. Bera denbora osoa bakarrik pasatzen du . Urteak pasatzen ari direala geto eta zuhaitz gehiago landatzen ditu eta azkenik, baso bat sortzen du. Urte gehiago pasatuz ume, gazte eta zaharrak joaten dira baso horretara denbora pasatzera.
Nire aburuz, pelikula honek erakusten digu zure ametsei aurrera egiten baduiozu lortu egingo duzu. Ez etsi !
Historio hau asko gustatu zait gizon batek nahiz eta bere familia galdu,besteentzat onena nahi duelako.Gizon hori Elezarar bouffner deitzen zen eta 55 urte zituen.Gizonak ezkurrak lortu eta onenak, landatu egiten zuen eta geroago zuhaitzak hazi ziren.Gizon batek ehun baiño zuhaitz gehiago landatu zituen,horrela pentsatuta guk danoñ zuhaitzak landatzen baditugu, zuhaitz asko edikiko genituzke bizitzan.
Istorio hau gustatu zait gizon batek bere bizitza osoa bere inguruko lurrei bizitza emateko lortzen zituen eskur honenak banatu eta lurrean landatzen zituelako eta eskur horiekin haritzak irtetzeko esperantzarekin, berak pentsatzen zuen jainkoak lagunduko ziola gauzak azten. Honek erlijioaren aldetik sentzu azko du jainkoak laguntzen diolako gauza denak azten.
Dokumental honetan gizon bat azaltzen da zuhaitzak landatzen. eta egunean 100 zuhaitz plantatzen ditu. dokumental honek esan nahi duena da zuk jainkoari laguntzen badiozu jainkoazuri lagunduko dizu.
gainera gizona bere honera egiten du lana. Dokumental hau asko gustatu zait
-Dokumental honetan gizon gazte bat azaltzen da bidai bat egiten. Leku batera iristen da non gizon bat bizi den ez duena ez emazterik eta ez semerik galdu egin zituelako eta gizon hura egunero erroble asko landatzen zituen. Mutila egun batzuk gelditzen da eta gero joan egiten da baina urte batzuk eta gero bueltatzen denean dena zuhaitzez betea dago baso bat osatuz.
-Dokumental honek esan nahi duena da guk jainkoari lagundu diezaiokegula gizon horrek egiten duen bezala adibidez.
-Niri asko gustatu zait nahiz eta bideoa ez egon errealitatearekin eginda baino ala ere oso polita da eta istorioa gutatu zait.
La historia habla de un hombre que decidio salir a caminar al desierto , encontro unos cuantos pueblos en ruinas y despues de varios dias caminando sin reservas encontro un rebaño de oveja y a su dueño, el hombre no era nimuy mayor ni muy joven, rozaba los 50 años,el hombre se llamaba Eleazar Bouffier.Eleazar le dio agua y comida al hombre y le permitio pasar la noche en su casa.Por la noche,despues de cenar,el hombre se dedico a fumar su pipa mientras Eleazar separaba una bolsa de bellotas en grupos de 10 dependiendo de su tamaño y su estado. Al dia siguiente, Eleazar se llevo a su rebaño a pajar y el otro hombre le siguio,entonces pudo conteplar como Eleazar sembraba las bellotas mojadas, el hombre le pregunto que porque lo hacia, y el respondio que era porque no le gustaba el desierto, por eso plantaba arboles , lleva mucho tiempo plantado y todos los dias sigue con la esparanza de que crezcan. Unos años despues los arboles crecieron y dieron lugar a uno extenso y precioso bosque, y todo eso, gracias a un solo hombre.
A mi la pelicula me parece bastante bonita porque te anima a hacer las cosas con esperanza, a pensar mas en los demas y seguir siempre tu sueños auque sean , muy dificiles de conseguir
Istorio honetan Eleazar Boulfierren bizitza azaltzen da. Pelikula honetan azaltzen da nola gizon batek bakarrik urtero-urtero gogoa jarriz eta gogor lan eginez nola egin dezaken horrelako gauzak.
Hasieran inguru horrek basamortua ematen zuen baño urteekin eta Eleazarren lanarekin inguru hori oso polita bihurtu da.
Hasieran Eleazar bakarrik bizi zen toki horretan baño urteekin errekak sortu dira eta inguru hori benetan ederra bihurtu da bertan bizitzeko eta familia asko bizi dira bertan orain.
Niri ez zait batere gustatu hasieran ez dutelako ezer ere ez ulertu.
Dokumental honen istorioa gizon artzai bat ezagutzen duen gazte bati buruzkoa da. Gizona txikizioa besterik ez zegoen lurrale batean bizi zen, basamortua zirudien, gazteak ezagutu zuenean lo egiteko lekua eta jana eman zion, hiru urte zeramatzan zuhaitzak landatzen eta urte batzuk geroago baso bat sortzea lortu zuen. Jendea bizitzen hasi zen leku horretan, lekuari buelta eman zion, jainkoari bere lanean lagundu zion.
Nire ustez istorio oso ona da, mezu zuzen eta garbi batekin. Istorio honen bitartez gizakiak zer gauz on egiteko kapaz den azaltzen da.
Ikusi dugun dokumental honetan, gizon baten istorio oso interesgarria kontatzen zaigu. Gizon honek zuhaitzak landatzen zituen, natura eta jendearen alde egon behar dela irakasten digu eta besteekin pentsatu behar dela. 100.000 zuhaitzetik 40.000 beintzat hazi egiten ziren eta gizon horrentzat oso garrantzitsua zen hori, beste jendeei laguntzen zielako. Oso interesgarria eta garrantzitsua da dokumental honek ematen digun mezua, besteen alde egiten dugulako eta besteengan pentsatu behar delako. Besteekin ere pentsatu egin behar dela erakutsi dit niri beintzat!
Pelikula honetan gizon bat azaltzen zaigu denbora guztian zuhaitzak landatzen egoten dena. Honi esker esan nahi zaigu zerbait egin nahi dugunean gogoarekin eginez gero edozer gauza egin dezakegula. Baita ere, besteei lagundu behar zaiela, pertsona honek zuhaitzak landatzen zituen bere herri kideek bizitza aurrera emateko, honen bidez adierazi nahi da besteei lagundu behar zaiela geure buruarekin bakarrik pentsatu ordez.
Nire iritziz, dokumentala ez zen oso txarra baina ez eta oso ona ere ulertzeko zaila baitzen, baina ulertutakoan polita zen.
Pelikula honek niri asko transmititu dit, zeren eta zuhaitzak landatzen zituen gizonari esker lur huts batetik lur landaretsu eta ikusgarri bat sortu duela ikus dezakegu. Gainera, historia honek esan nahi digu besteen alde egin behar dugula eta lagundu egin behar diogula elkarri.
Gizon hori, jarraitu beharreko adibide bat dela pentsatzen du, bere herria edo ingurua asko landu duelako beragatik eta besteengatik.
Berriz ere, asko gustatu zait.
Pelikula honetan, gizon batek zuhaitzak landatzen ditu basamortu batean, jendea bertan bizi ahal izateko. Honek erakusten digu natura ona dela bizidun guztiok pozago bizitzeko eta itxaropena eduki behar dela besteengan edo lagundu adibidez behartsuei edo laguntz behar dutenei pelukulan gizonak izaki bizidun guztiengatik jardun duelako ia bere bizitza osoa zuhaitzak landatzen. Hori guztia pentsatuta, lehen esandakoa egin beharko genuke, burukoia ez izateko eta laguntzeko behar dutenei.
Pelikula labur honen bitartez nire ustez erakutsui nahi dena da ez dela inoiz errenditu behar eta beti nahi duzuna egin behar duzula ez besteek esaten dizutena. Alpeetako gizon honek basamortuan zuhaitzak landatzen ditu bizi berri bat eraiketzeko asmoz leku horretan ia inor ez zelako bizi.
Gero berak lagun bat egiten du, mendizale batekin eta harekin pare bat egun pasatzen ditu.
Historio honen bitartez munduko pertsona askori ikaskuntza handi bat erakutsi zaie.
Pelikula labur honetan, basamortu bateko Provenza izeneko herri kaxkar bateko aldakuntza azaltzen zaigu. Eleizar Dufier izeneko gizon batek zuhaitzak landatuz, natura hobetzen du bizitoki hobeago bat eskainiz. Gizon honek alpeetan haritzak landatzen zituen ezkurra hazi modura erabiliz. Bere bizia horretan eman zuen besteen bizimodua hobetzeko eta natura berritzeko, baina besteek ez zuten ezertxo ere egin Eleizarren alde. Beraz, nire ustez denon artean elkarri lagundu behar diogu eta horrela bizimodu hobea eramango dugu.
Istorio honetan argi ikusten da bere irakaspena, pertsona batek besteekin pentsatzen egiten badu lana askoz ere emaitza handiagoa lortzen duela.
Film hontan baso bat sortzen du lan eta neke askoren ondoren pertsona batek. Denok egin ahal dugu bakoitzak bere partetik denontzat pentsatuz egiten badu lana. Niri asko gustatu zait istoio hau.
Istorio honek amesten dugun dena egin dezakegula adierazten digu, gizon honek landareak basamortuan landatzen ditu eta horrek gure buruarengan sinistea eta gauzak egin ditzazkegula lortu dezakegu. Ezagutza haundi bat ekarri digu dokumental honek, gure buruarengan eta besteengan sinisten laguntzen digu eta oso lagungarria da. Dokumental honek intentatu ezkero lortu dezakegula adierazten du. Eskerrik asko Juan Inazio dokumental politt eta entretenigarri honengatik!
Istorio hoentan, gizon bat egunero lanean azaltzen zaigu, Haritzen ezkurrak basamortu zabal eta triste batean landatzen.
Honekin esan nahi duena, besteekin ere pentsatu behar dela da.
Nire ustez, besteengan ere pentsatu egin behar dugu,hau da, gu orain gauden lekuan, gero beste batzuk egongo dira eta ahal dugun ondoen utzi edo obetu egin beharko genituzke lekuak.
Gizon honek adibidez baso eder bat sortu zuen, hasieran ez zen oso garrantzitsua ikusten, baina denborarekin, jendeentzat etxea, babeslekua edo bizitzeko beharrezkoa bihurtu zen.
Honekin esan nahi dudana da, ez dela beti geure burua bakarrik, jende gehiago badagoela eta jende horri laguntzeko gauza desberdinak egin ahal ditzakegula, ez dago zertan baso bat landatu, baina beste gauza txikirenbatek, alde handia egin dezake.
Izan eskuzabal eta lagundu jendeari.
Dokumental labur honetan,Alpeetan bizi zen gizon bat Eleizar Dufier izeneko artzainaren istorio zoragarria ikusi dugu gizon honek zuhaitzak landatzen ditu herri abandonatu batean.Herri abandonatu horretan dena apurturik dago eta ez dago batere zuhaitzik eta gizon honek hau ikusita zuhaitzak landatzen hasi zen ingurunea politago egotego eta baita ere jainkoari laguntzeko. Azkenean baso bat egiten du zuhaitz berriekin eta herrira herritarrak etortzen dira bizitzera.
Istorio honetan gizon bat azaltzen da zuhaitzak landatzen. Honi esker esan nahi digu, naturaren alde lan asko egin behar dugula eta ez badugu horrela lan egiten zuhaitzak gutxiago egongo lirateke eta horrela ez litzateke paper asko egongo munduan.
Nire iritziz, oso ondo dago pelikula hau zergatik horrela erakusten digu guk lana horrela egin behar dugula mundua, natura aurrera eramateko eta askoz ere gehiago saiatu behar dugula lanean.
Hasteko, dokumental honen mezua asko gustatu zait. Dokumental honek gizon batek egiten zuen lana kontatzen digu. Lan hori zuhaitzak landatzea da. Horrekin erakutzi nahi duena, besteenganako maitasuna da, bai pertsonengan eta baita naturarengan ere. Eta nik jaso dudan mezua da geure buruarekin bakarrik ez dugula pentsatu behar. Bestgeengan ere pentsatu egin behar dugula eta horrela zerbait handia lortu dezakegula denon artean. Adibidez, gizon honek, basamortu batetik baso eder bat sortu zuen bezala.
Has gaitezen besteengan pentsatzen guztiok!
Film labur honetan gizon bat azaltzen da. Egunero jaikitzen zen berak zuen ilusioaz eta istorioa kontatu digu bai aotsen bidez baita marrazkien bidez ere. Bera, basamortua bezalako toki batean bizi zen eta lortu zuena zen urte asko lanean eraman eta gero, zuhaitzak landatuz basamortu guztia natura osoz betetzea. Eta horrela bertako gizaki guztientzat bizileku zoragarria egin zuen.
Film honek erakutsi dit zerbait nahi badugu lortu benetan dena eman behar dugula eta ez dugula inoiz etsi behar lortu arte.
Niretzat, Jean Giono bezalako pertsona gehiago egon behar litzateke mundu honetan eta gehiago orain daukagun pandemia kaskar hau ikusita.
Eleazar Bouffierren istorio zoragarria da hau. Eleazar, artzain bat zen eta Proventzako eremu batean bizi zen bera. Egun batean, zuhaitzak landatzen hasi zen, zuhaitzez zuhaitz, pixkanaka eta lehen hondatuta zagoen lur bati bizia ematea lortu zuen. Paisaje dena aldatu baitzuen eta dena berde berdea baitzegoen zuhaitzez inguratuta eta gainera, guztiak berak landatutakoak.
Historio honek erakusten du nahi duguna lortu ahal dugula, baina sakrifikatzen eta gure onena ematen bertan Eleazar Bouffier bezala. Adibidez, berak zuhaitzak landatuz izugarrizko eremua eraikitzea lortu zuen.
Niri historio hau asko gustatu zait azkenean gauza oso garrantzitsu bat erakusten duelako, nahi duguna lortu dezakegula Eleazarren moduan, eta gainera honek nahi ditugun gauza horiek lortzera bultzatzen gaitu.
“Zuhaitzak landatzen zituen gizona” pelikula labur baina esanguratsu bat da. Istorioa basamortu edo guztiz lehortuta dagoen lurralde batean jazotzen da. Halako batean, espedizio bat bertatik igaroko da eta protagonistak txabola batean bizi den gizon bat topatuko du. Bere lana ezkurrak landatzea dela esan dio honek. Egunero-egunero egiten du hori inguruko lurretan, asko alferrik galduko direla badakien arren.
Handik denbora batera, ordea, protagonista berriro ere hara joan da. Ezertarako balio ez zuten lur haiek orain izugarrizko basoak bilakatu dira. Bertan animalia mordo bat bizi dira, ibaiak agertzen hasita daude, ondorioz jende asko bertara joan da bizitzera… bizia sortu da.
Hau guztia kontuan hartuz gero, bertan hasiera batean bizi zen gizon hark egindako lanak ondorio bikainak eman zizkien. Baina nola da posible pertsona bakar batek mundu hobe bat sortzeko eta halako mirariak egiteko bezain beste ahalmen izatea? Nire iritziz, horixe da irakatsi nahi diguna. Gogor jarduten baldin badugu lanean denbora luzez, itxaropena galdu gabe, gauzak zeharo aldatu ditzakegu. Lan gogorrak gehienetan ematen du bere fruitua.
Gainera, beste irakaspen bat ere badu. Pertsonak (edo lekuak) aldatu egin gaitezke. Hasieran gaizki jokatu arren edo okerreko bidea hartu arren, beste edozeinen laguntzaz geure burua hobetu dezakegu. Basamortua bera ere baso bihurtu daiteke. Beraz, geuk ere bide zuzena hartzea badaukagu, ezta?
Azkenik, oso pelikula miresgarria iruditu zait. Ez da oso entretenigarria, gauza askorik ez delako gertazen, baina esanahiz betea dago. Aurretik esandako guztia ezinhobeto adierazten du. Denoi zerbait pentsarazi beharko ligukeen zerbait da. Azken finean, gure bizitzetan oso beharrezkoak izango diren irakaspenak dira.
Istorio honetan garbi ikusten da ilusioz eta gogoz eginiko lanak gehiago irauten duela eta baliotsuagoa dela , alperkeriz eta gogo gabe eginiko lanak baino. Gainera, basamortu bat gizakoiontzat bizileku paregabe bat bilakatu zuen . Horrek irakatsi nahi digu, sarritan, gauza txiki eta xinpleak, baliotsu bilakatu ditzazkegula. Lotura handia du itxaropenarekin eta etorkizunari begira eginiko proiektuekin ere. Film labur hau, asko gustatu ziat iruditi baizait, labur- labur, gauza asko irakatsi dizkidala.
Bi gizonen arimaren topaketaren istorioa da, ezin konta ahala bakardade baten erdian. Bata, lurra salbatzeko bizi den ingurunea basoberritzera dedikatzen duen artzaina da. Bestea, bere burua bilatzen ari den gaztea da, borondatea eta eskuzabaltasuna erresistentziaren armak direla deskubritzen duena Europako historiaren gorabeheren testuinguruan, bi mundu gerrek, kontzientzia ekologikoaren jaiotzak, politikaren diskurtso hutsak … Hori guztia naturaren ulermenetik, gizakiaren indar sortzailetik eta maitasunarekiko kontutan hartuta. xehetasun txikiak
Gizon batek alpetatik bidai bat hasi zen egiten oinez. Basamortu baten bukatu zuen 3 egun oinez egon eta gero, Haize handia zegoen orduan basamortutik joan egin zen, artzaina bat topatu zuen bidean eta artzainak bere etxean afaltzeko eta lo egiteko gonbidatu zion. Artzaina oso bitxia zen orduan mutilak berarekin geratzea aukeratu zuen. Artzainak egunero bere ardiekin joaten zen alpetatik, artzainak hazi batzuk landatzen zituen, landare denak hilda zeuden. Baino urteak pasatzen ari ziren etan hazi horiek hasi egiten dira mende denak koloretxuak bihurtzen dira oso politak. Basoa babesean jarri zuten eta artzaina hil eta gero bisita giatuak hasi ziren egiten.
Niri oso polita iruditu zait eta ulertu dutena da denak lana elkar eginten badugu dena lortu daitekela.
Istorio oso polita iruditu zait eta nola gizon zaharrak basamortu bat baso batean bihurtzen duen berak bakarrik miraria da. Erakusten du egunez egun lana eginez zerbait handitara iritsi dezakezun eta gizon horrek zuen pazientzia eta esperantza sinezgarria da. Basoa zen gizonak zuen gauzarik garrantzitsuena eta oso ondo zaintzen zuen, berak esaten zuen hil harte egongo zela zuhaitzak landatzen eta ala izan zen basamortu hura baso eder batean bihurtu zuen era.
Lehenengo gertazten dena da ba gizon bat alpeta joven dela eta gero etxetxo txiki bat bilatzen du eta gero jo egiten dut atea hirikitzen date eta gizonak ezaten dio baste gizonari a ber balaizken geratu egun batzuk eta ezaten dio baietz eta germano jatekoa ematen dio eta geroago ikusten du egunero joaten dela goizero ardiarekin mentira eta egun batean besaron atea Joan zen eta arrapatu zion besaron Atlético Joan zela eta groago etxera Joan ziren eta egun batzuk eta gero ezan zion baste gizonari ba aber balaizken zuen etxetxo artan baste egun batzuk griego balaizkezuen eta ezan zion baietz eta geroago bideoa bukatu egiten da.
Gizon bat Alpeetako bidai baten zegoen beste gizon bat ikusi zuenean, gizon hori txakur batekin eta ardiekin zegoen. Bere etxera gonbidatu zuen egun batzuk pasatzera, eta Alpeetako bidaia egin behar zuen gizona ikusi zuen ezkurrak zeuzkala zuhaitzak landatzeko basamortu bat ematen zuen lur hartan, gizonak esaten zuen zuhaitzak landatzen egongo zela hil arte eta hori egin zuen. Hil egin zenean lenoko basamortu hori zuhatzez beteta zegoen. Herri txiki bat zegoen ere. Baina gerra bat egon zen eta zuhaitz asko suntzitu zituzten. Baina berehala zuhatzak berriro hasi ziren.
Bideoa oso polita iruditu zait. Natura zaindu behar dugu politago ikususteko.
Eta uzte dut bideoak esan nahi duena dela natura bakarra dagoela eta gehiago zaindu behar dugula zergatik gure partez ez du inor zainduko, etorkizunerako ere natura behar dugulako.
Bideo labur honek irakatsi nahi diguna da esfortzu handia jartzen baduzu gauza batean lortu egiten dela. Batzuetan denbora asko behar da eta beste batzuetan gutxi baina horrek ez du esan nahi etsi egin behar duzula. Aurrera jarraitu behar duzu aurrean daukazunarekin eta oztopoak baldin badituzu, hauek gainditu eta aurrera jarraitu.
Gizon honek ondo erakusten du hori egiten berak hau egiten baitu eta ez du atsedenik egiten nahi duena lortu arte.
Asko gustatu zait bideoa ondo azaltzen baitu zer egin behar den eta zer ez. Gizona oso pertsona admiragarria da bai eta egiten duena ere. Eredu horri jarraitu beharko genioke denok eta aurrera egin daukaguna eskertuz.
Eleazar Bouffier izeneko artzain bat, urte askotan dedikatu zen zuhaitzakk landatzea Provenza inguruko basamortu batean. Leku hura berdetasunez eta biziaz bihurtu zuen, lehen basamortua zen toki bat. Kontakizun ederra da, itxaropenari, naturari, eskuzabaltasunari…besteengan pentsatuz egindako eginkizun bat delako. Niri bideo labur hau gustatu zait naturarekin zerikuzia eta gauz polit asko kontatzen dituelako.
Herrixka abandunatuta batean artzain bakarti bat bizi da. Egunero mendietako inguru lehor eta bazamortu batean zuhaitzak landatzen ditu. Urteak pasata lehorra zen eremua berdexka bihurtzen hasten da artzainaren lan gogorrari esker. Historio onek kontatzen du gizon honek duen harremana naturarekin eta bere ahalmenak kontatzen ditu. Bere jakinduria iraunkortasuna eskuzabaltasuna ahalmen zoragarria da bereizten dena. Zuhaitzei esker ura hasten da gizon itzultzen dira eta bizitza bueltatzen da. Honekin ikasten dugu ingurumena babestu egin behar dugula. Banakako ekintza txikia ematen du baina aldaketa handiak ekarri ditzake. Ilusioa ez da galdu behar. Gure esfortzuarekin eta maitasunarekin lortu dezakegu. Naturaren garrantzia erakusten du.
Gizon bat 3 egunez ibili eta gero bazamortuan urik gabe geratu zen. Herri bat bilatu zuen eta bertan iturri bat baina iturrian urik ez zegoen iada.Gizonak ibiltzen jarraitu zuen eta urrutira gizon bat ikuste iruditu zitzaio hau artzain bat zen. eta honek ura eman zion besteari geroago beraren arrizko etxera eramateko. An jan zuten eta artzainak ezkurrak atatzen joan zen eta mahi gainean jartzen. Geroago erten eta ezkurrak landatzen hasi zen artzaina bidaiariari esan zion bere semea eta beraren emakumea galdu zituela eta bazamortuan ez zegoela bizirik. Bidaiariak gerra batean parte hartzera joan zen eta hau bukatzerakoan bazamortura bueltatzea erabaki zuen. Bueltatu eta gero bazamortua biziz betea zegoen eta dena artzainak egindako lanagatik izan zen. Artzainaren esker herrixkak ere aldatu zire orain bizia ere bazegoen eta animaliak…eta dena artzainagatik.
Nire iritzia gizakiak mundua asko aldatu duela uste dut eta dena hari garela puskatzen baina gizaki batek hori dena egitea berak bakarrik zirraragarria iruditzen zait eta onekin artzainak asko motibatu dit gauzak aldatzen hasteko.
Oso polita iruditu zait.Gizonak,baso bat sortu zuen bera bakarrik.Basoa izan baino lehenago basamortu bat zen eta gizonak bere pazientziarekin baso bat sortu zuen.Gizona Hil zenean,jendea etortzen zen basoa ikustera.Bera da benetako langile bat egunero bere “lana” egiten duena.Gainera ,ez zen bere lana baso bat sortzea bera nahi zuelako egiten zuen.Egunero 100 zuhaitz jartzen zituen
Niri film labur honek eman dizkidan irakaspenak dira, bat nola gizon batek egunero-egunero lana egin eta egin egoten bada denbora askoan, lortu nahi duena lortuko duela. Hau da, esfortzuarekin eta gogoarekin dena lortu dezakezula. Baita pertsonok ia dena puskatu edo suntsitzen dugula, adibidez, basoko parte bat mozten ari ziren eta diru asko kostatzen zuelako hor lan egiteak eta transportatzeak, mozteari utzi zioten. Ez zioten mozteari utzi oso ederra zelako edo polia zelako diru asko kostatzen zuelako baizik. Gero baita asko gustatu zitzaidan protagonista ia urtero joaten zela gizon horrengana basoarekin laguntzera eta ikustera nola zihoan basoa. Benetan oso polita eta miresgarria iruditu zait basoa landatu duen gizonaren pentsamenduak, nik ez nuke aste bat ere aguantatuko.
Film labur hua oso ona da, kalitatea ez zen ain ona bideoa zaharra zelako baina benetan pentsatzen jartzen zaituzten bideo horietakoa da.
istorio honetan gizon bat agertzen zen ardi batzuekin. Egunero zuhaitz haziak landatzen zituen. Denbora igaro eta zuhaitz horiek hasi egiten dira, eta lehen gizakiontzat ez zen toki bat, toki zoragariia bihurtzen du,
Honekin irakatsi nahi digu, gaur egun egindako gauzan iraganean eskertuko ditugula.
Pelikula labur hau edo dokumental labur honek zenbait irakaspen ematen dizkigu. Hasieran mutil gaztea desertu batetik doa inongo jatekorik edo edstekorik gabe. Jada nazkatuta dagoenean artzain bat ikusten du eta honek bere ura eta laguntza eskeintzen dio. Mutikoak egun batzuk igarotzen ditu honen txabolan. Egun horietan artzain honek egiten duena obserbatzen du eta konturatzen da ez dela hitz haundikoa. Edukitako konbertsazio motx horietako batean ordea, artzainak zuhaitzak landatzen pasatzen duela eguna esaten dio. Landatutako 100.000 tik ordea 10.000 soilik hazten dira. Artzain honek bizia eman nahi dio desertu lehor horri eta horretan igaro ditu bere biziko azken urte hauek.
Lehenengo gerra mundialaren ondoren, 5 urte geroago, Gazte hau artzaina bisitatzera bueltatu da. Denbora pasa ahala zuhaitzak hazten joan dira eta lehen desertu hutsa zena orain zuhaitz gaztez beterik dago. Gaztea harrituta geratzen da artzainak egindako lanarekin. Harrituta geratzen da artzainaren konstantziarekin.
Urtero urtero gaztea, ja ez horren gaztea, artzaina bisitatzera joaten da. Honek baso berriak eta zuhaitz berriak erakusten dizkio artzaina hil arte.
Istorio honek zenbait gauz irakatsi dizkigu. Alde batetik, istorioaren hasieran, artzainak, gaztea ezagutu ez izanda ere, bere laguntza eskeintzen dio. Hor artzainaren laguntasuna erakusten digu. Bestetik, pelikula motx hinetan ikus dezakegu pertsona bakar batek gauza asko aldatu ahal dituela baita lan gogorrak ematen dituen fruituak nolakoak diren ere.
Asko gustatu zait istorio hau eta oso polita iruditzen zait. Gainera miresgarria iruditzen zait artzaina honek ama lurrarekin egindako keinua.
Bideo honek erakusten digu lana gogor egin eskero bere fruituak ematen dituela.Zerbait egin edo lortu nahi baduzu eta aln gogor egiten baduzu askos ere erresago izando dela lortzeko edo nahi duzun gauza hori egiteko.Bideoan esaten duenak arrazoi dena du lana egin behar da zerbait nahi baduzu eta zaila baldin bada gogorrago lan eginda egunen batean helduko da.
Bideoa oso polita da. gizon bat mendian dabil eta tipo bat ikustten du beraren etxean lo egiten laga zion eta ikusi egin zuen nola landatzen ziten zuhaitzak urte azko zeraman zuhaitzak landatzen egun batean baso bat egin zuen
Dokumentalean ikusi duguna da gizon bat pasira zihoan eta lagun batzuekin joan zen eta ahaleak topatu zuten lurrean eta zuhaitzak landatzen hasi zen eta pixkanaka pixkanaka hasten hasi ziren.
Ikusi genuen pelikulan nola dizon batek beste batí laguntzen Zion eta Gero arbolak landatzen asten zen. Gizona Joan eta Gero, gerrara, landatzen jarraitu zuen. Gizonak guerra bukatu zuenean Toki horrekin gogoratu zen eta Horra Joan zen árbol txikiak aurkitu zituen. Basó txiki bat besala gizona gehiago landatzen eta vasos zaintzen zuen. Toki hori Toki zakratua bezala artu eta ezin zen arbolarik moztu eta ezin zen ehizatu. Gizona oso harto geratu zen berak egin zuen lanarengaitik.
Nire ustez, istorio honek irakaspen handia du, adibidez, istorio honetan pertsona batek egindako lan izugarria ikus dezakegu. Nire ustez, pertsonok azkar errenditzen gara baina, bideo hau ikusita pertsona horrek egin duena eta gero merezi du.Zure ametsa lortu nahi baduzu, behintzat saiatu egin behar zara nahi duzuna lortzen eta batzuetan gauzak ondo irtengo dira eta beste batzuetan ez, horrela ikasten dugu dena ondo irtengo bazen zertarako saiatu?
Mutil bat bidai bat ari da eta oso nekatuta zegoen. Etxe bat bilatu zuen eta jabeari lo egiten utziko zion galdetu zion eta utzi zion. Afaldu eta gero, nekazaria eskur batzuk taldeetan banatzen hasi zen gero eta talde txikiagoetan. Hurrego egunean, mutila eta nekazaria ardiekin joan ziren mendira. Nekazaria ezkurrak landatzen hasi zen eta hurrengo egunetan berdina. Mutila guerrara joan beharra izan zuen eta nekazariarekin bueltatu zen baina nekazariak ardiak saldu zituen. Geroago mutila guerrara joan behar izan zuen berriz. Bueltatu zenean nekazaria hil egin zen baina baso bat landatu zuela konturatu zen eta erreserba forestal bezala zuten.
Film labur honetan erakutsi nahi digu pazientzia, dedikazioa eta borondate-indarra izan behar duzula egiten dituzun gauzekin, bizitzak oztopoak jarriko baititu. Eta horretarako, ahaleginak egin behar dira, eta bizitzak erdian jartzen dizkizun oztopo horiek gainditzeko adorea eta pazientzia izan behar dute. Noizean behin gauzak sakrifikatu behar dituzu egin behar duzuna egiteko. Gainera, egun bat edo beste saria lortuko duzu oztopo eta sakrifizio horiek gainditzeagatik. Pelikulari buruz dudan iritzia mirespena da natura ekarri nahi duen artezainatik, ezer ez dagoen lekuan. Eta zoriontsu egiten nau, halaber, artesainaren lana miresten, errespetatzen eta baloratzen duen jendea egoteak.
30 minutuko lan honek, modu errazean aurkezten du gizon batek naturarekiko duen maitasuna. Filmak momenturik txarrenean sortutako adiskidetasunaren oinarriak erakusten ditu hasieran, ustekabeko gerra batek guztien aurka jotzen du, baina borroka horren erdian, ardi artzain xume bat arduratuko da bizia emateaz desastre horren erdian, Jainkoaren rola betetzeaz, sortzaile gisa, askok ezinezkotzat jo zutena lortuz, denbora eta iraunkortasuna arduratzen dira gainerakoez. Imajinatzen dut zenbat pertsona dabiltzan hor, saririk gabeko lanak egiten eta egiterakoan ematen dizun pozarekin bakarrik geratzen.
Bideo honetan ikus daiteke galdurik dabilela gizon bat desertu batean eta artzain bat bilatzen duela. Artzainak ez du asko hitz egiten baina janaria ematen dio eta ohea ere bai. Mahai gainean hazi pila bat ditu eta onenak aukeratzen ditu landatzeko. Haziak landatu, eta urte pila batera baso bat hazten da artzain honek egindako lanagatik. Basoak krisialdi asko pasa izan ditu baina oraindik osorik irauten du. Eta jendeari basoa oso polita iruditzen zaio eta asko zaintzen dute.
Bideo honetan adierazten du, nola gizakia den gai edozer egiteko. Hau da, gizonak narurarekin, nahi zuen abentura egin zuen eta proposatu zuen dena egin zuela bere bizitza.
Ondo iruditzen zait gizonak egin duena. Uste dut, denak egin behar dugu gizonak egin duena, hau da, bizi honetan proposatu duen dena egin beharko dugula. Natura ondo zaitu behar dugu baita ere estimatu ere. Munduan zehar natura esberdina dago eta ikusi beharko dugu.
duela asko mutiko bat desertu batean sihoan eta desidraratzen ari zen. erri batzuk ikusi situen baina ez zegoen ez urik ez pertsonarik ikusi zuen, orduan bere bidaia segitu zuen, iltzeko gutxi falta sitsaionean gison bat ardiekin ikusi suen, gisonak esan sion bere etxera joateko eta ura erateko, geroago eskatu sion bere etxean geratzeko lo egitera, urrengo egunean ikusi suen gisona arboletako semillak plantatzen eta mutikoak galdetu egin zion orregatik, orduan gizonak esan suen baso bat egin nai zuela. eguna bukatzerakoan butikoa bere bidaiarekin aurrera segitu zuen. urte batzuk geroago gerra bukatutakoan butikoa toki berdinera eldu zen eta suaitz asko zeuden eta gisonak ez situen ardirik baisik eta erleak zuskan gehiago laguntzen dituelako. bigarren gerra bukatzerakoan mutikoa berriro eldu zen basoa eta askos andiagoa zen gainera gende asko zegoen or bizitzen eta orko gende haiek pentzatzen zuten basoa naturala zela eta ez zakiten gizon orrek egin zuela, denborarekin gende gehiago eldu zen basora eta gizona il egin zen, orduan bere etxe ondoan lurperatu zuten.
Hasieran, mutil bat zegoen eta oso nekatuta zegoen. Gero, etxe bat ikusi zuen eta barrura joan zen eta etxe barruan mutil bat zaharra zegoen eta esan zuen balaikela egon bere etxean egun batzutan. Gero mutil zaharra egunero kalera joaten zen gaztainak hartzera eta gero landatzera baina asko ikusi egin behar zuen ondo dauden gastainak. Gero hurrengo egunean, toki askotara joaten zen gastainekin horiek landatzera baso bat egiteko. 30 urte baino gehiago hori egiten hari zen eta Azkenin, baso bat egin zuen bera bakarrik. Gero, pertsona gahiago aluzinatu egin zuten pertsona bakarra egin zutelako baso hain polita. Azkenin, ezin izan zuen kasak egitea eta gero eskurtzio asko egin zuten eta dena oso polita eta garbia zegoen.
Pertsona bat egarria zeukan eta basamortuaren erdian zegoen. Gero, etxe bat aurkitu zuen eta sartu egin zen eta gizon zahar batek esan zion egun batzuk berarekin pasa daitekeela eta mutilak baietz esan zion. Gizonak 30 urte baino gehiagoz egon zen gastainak jasotzen baso bat egiteko. Azkenean bere ametsa bete egin zuen eta oso pozik zeuden. Gero pertsona batzuk oso garrantsitsuak etorri ziren eta beak debakatu zutenheizetan ibiltzea eta pertsonak lurrera gausak boatzea… azkenin eskursio asko egin zuten toki horretaraino eta hor haie oso ona zegoen
Pelikulan ikusi dezakegu nola bi gizon zuhaitzak landatzen hasi ziren eta gerrara joan, gero ikusi dezakegu gizon berdina zuhatzaren tokira juten eta ikusten du bere zuhaitzak hasi egin direla, toki hori leku sakratu baten bezala artu egin zen eta hortik zuhaitzak ezin dira moztu, nere ustez pelikula au erakutsi nahi digu pertsona bat egin laizke lana.
istorio zoragarria ezagutu dezakegu filme labur hau ikusiz. Egunero ilusioz eta taxuz eginiko lanak naturaren garapen egokia sor dezake,… Eleazar Bouffier izeneko artzainaren lan isilak Provenza inguruko basamortu bat gizakiontzat bizitoki bikain bihur zuen. Benito Lertxundik «Zuhaitzak landatzen zituen gizona» diskoa publikatu zuen, musikari batzuen laguntzaz. Guk pelikula hau ikusi dugu ikasgelan, eta berriro ikusi nahiko bagenu, eskura dugu esteka, testu honen hasieran.
Pelikula hau gizon bati buruz doa. Gizon hau denbora guztian zuhaitzak landatzen aritzen da guk bizimodu on bat izateko. Eta nire ustez mezu garrantzitsuena hau dela: gure buruarekin soilik pentsatzea alde batera utzi behar dugula eta beste guztiekin ere pentsatu behar dugula. Eta guztiokin pentsatzen badugu askoz ere bizimodu hobea izango dugula elkarrekin lan egiten badugu.
“L’homme qui plantait des arbres” Pertsona bat egarria zeukan eta basamortuaren erdian zegoen. Gero, etxe bat aurkitu zuen eta sartu egin zen eta gizon zahar batek esan zion egun batzuk berarekin pasa daitekeela eta mutilak baietz esan zion. Gizonak 30 urte baino gehiagoz egon zen gastainak jasotzen baso bat egiteko. Gero, pertsona gahiago aluzinatu egin zuten pertsona bakarra egin zutelako baso hain polita. Azkenin, ezin izan zuen kasak egitea eta gero eskurtzio asko egin zuten eta dena oso polita eta garbia zegoen.
Dokumentu zoragarri eta oso garrantzitsua dela iruditzen zait. Ez dugu gure buruarekin soilik pentsatu behar eta besteekin ere pentsatu beharra daukagu. Gizonak beraren biza bakarrik pasatzen du eta zuhaitzak landatzen joaten da azkeni, baso bat sortu arte eta horregaitik herritarrak bertara joaten dira bizitzera, oso pertsona eskuzabala izan dela ikus dezakegu.
Gustatu zait historio hau eta gizonak eman nahi dugun mezua. Guztiok berdina egin bagenu oso ondo biziko ginateke
Pelikula honetan zuhaitzak landatzen ari den gizon bat ikus dezakegu. Ematen du tontakeri bat dela baina nire ustez mezubat dauka. Mezua da besteengan pentsatu behar dela eta ez bakarrik zuregan. Hori pentsatzen dut gizon hori zuhaitzak plantatzen ari delako pertsona guztiak oxigenoa hartzeko eta guztien kutsadura geldiarazteko.
Niri pelikula asko gustatu zait, pertsona batek nola saintzen zuen natura kontatzen du. Pertsona hori zuhaitzak landatzen zuen baita ere kentzen dutenean.
Basamortuan zegoen gizon bat 30 urte baino gehiagorekin zuhaitz asko landatzen,ardi asko ere zituen eta etxetxo txiki batean bizi zen, egun batean mutil gazte bat hortik zenbilan eta gizona ikusi zuen landatzen, gizonak jatekoa eman zion eta lo berarekin egiten utzi dio eta mutil gazteak ikusi zuen nola landatzen ari zen. Urte asko pasa eta gero, baso bat sortu zen basamortu erdian eta gende asko arritu egin zen.
Pertsona bat da ardiekin lana egiten duena basamortu erdian dago.Berak egunero zuhaitza landatzen zituen..Berak pertsona bat artzen du bere etxean.Gizona harrituta geratzen da berak intxaurrak artzen zituen landatzeko.Egun batzuk eta gero gizona etxetik joan zen.Urte batzuk eta gero gizonak berriz bizitatzen du eta zuhaitz pilo bat zeuden jaiota.Jende garrantsitsua etortzen dira.Jendeak pentsatzen zuen gauz naturala bat izan zela baina benetan ezs zekien gizon hori dena egin zuela.
Gizon bat agertzen da zuhaitzak landatzen eta horrela basamortu itxurako lekua pixkanaka baso baten itxura ari da agertzen. Biztanleria hazi egiten da eta erreka txikiak ere agertzen hasten dira. Harrigarria da horrelako aldakuntza pertsona bakar batek egitea eta gainera egiten duen lan gogorrari esker jende askori laguntzen dio beren bizi maila hobetzen.
Honen mezua da besteen alde ere zerbait egin behar dela eta denek ez dute natura suntsitzen, batzuk naturaren alde ere egiten dute.
Istorio honekin konturatu naiz bakoitzak bere buruarekin bakarrik ez duela pentsatu behar, besteekin ere. Istorioan gizon batek zuhaitzak lamdatzen pasatzen du eguna. Urteak zehar gizona hil egiten da, baina ordurako baso osoa landatu du besteentzat.
Esta historia describe la vida de Eleazar Boulfier. Trata sobre un hombre que decidió dar un paseo por el desierto y encuentra unos pueblos en ruinas, solitarios decide plantar árboles con la intención de construir una mejor vida para que la gente pueda vivir en ese lugar. Planta 100 arboles diario que al final logra crear un bosque y deja muy bonito el lugar que luego allí van muchas familias a disfrutar de la naturaleza. Esta Película es muy admirable todo lo que hizo el y da la enseñanza que hay que pensar por los demás no solo por si mismo hay que hacer amable ayudarse unos con otros que así habra una mejor vida.
La historia trata de un pastor que convierte una tierra desierta, abandonada e infértil en un hermoso jardín. Para llegar a este resultado tuvo que tener mucha paciencia pero él no perdió las esperanzas. Años después hubo una guerra y tuvo que ir pero cuando termino decidió ir donde estaba el hombre que plantaba árboles, esperaba que no estuviera muerto y por suerte no lo estaba.
Gustatu zait historio hau eta gizonak eman nahi dugun mezua. Guztiok berdina egin bagenu oso ondo biziko ginateke.Gizon honek ondo erakusten du hori egiten berak hau egiten baitu eta ez du atsedenik egiten nahi duena lortu arte.Egunero ilusioz eta taxuz eginiko lanak naturaren garapen egokia sor dezake,… Eleazar Bouffier izeneko artzainaren lan isilak Provenza inguruko basamortu bat gizakiontzat bizitoki bikain bihur zuen. Kontakizun honek zerikusi handia du gizakion ITXAROPENArekin, etorkizunerako egiten ditugun proiektuekin, gure ametsekin.
Pelikula honek 30 urte baino gehiago dituen gizon bategatik hitzegiten du,eta honek, bere bizia zuhaitzak landatzen pasatzen du. Oso pelikula ona iruditu zait, gugan bakarrik ez dugula pentsatu behar adierazten bait du, baizik eta besteengatik ere begiratu behar dugu.
Gizon honek au beti intentzio onekin egin du, zuhaitzak oxigeno berria egiteko eta beraz, kutxadura geldiarazteko edo txikitzeko balio izan ohi du. Bizitza osoa hortan pasatu zuen, baina bera hiltzerakoan, baso handi eta polit bat sortu zuen.
Oso mezu polita daukala iruditzen zait, eta asko gustatu zait gizonak egin duena besteengan. Denak besteengatik zerbait egingo bagenuke askoz ere hobeto bizko ginateke guztiak.
testu onetan nihi duena ezan da gauza bat kadena bat egin laike denok ona egiteko
Gizakiaren eta naturaren arteko harremanari buruzko parabola bat, ezarritako edozein helburu lortzeko giza gaitasunari buruzko istorio eredugarria.
“Zuhaitzak landatu zituen gizona” Jean Gionoren eleberrian oinarritutako marrazki bizidunetako film narratua da. Helburua zuhaitzek planetaren orekarako eta gizakien ongizaterako duten garrantziari buruzko ingurumen-kontzientzia sortzea da. Jean Giono idazle frantziarrak lan fantastiko honekin gendea basoak zaintzera bultzatzen du.
Film labur honetan ikusi duguna izan da 55 urteko gizon bat ,ez zuen amore ematen eta naturarekiko binkulu bat zuen lehenik zuen seme bakarra hil zitzaion eta gero emaztea berak sinesten zuen naturarengan eta egunero zuhaitzak landatzen zituen zeren bere ustez garrantzitsuak ziren gizakiontzat eta bera bizi zen lekuan ez zegoen ia ezer berak landatutako zuhaitzak baizik eta oso lehorra zegoelako lantzatzen zituen zuhaitzak.
Gizakiaren eta naturaren arteko harremanari buruzko parabola da. Jarritako edozein helburu lortzeko gizakiaren gaitasunari buruzko istorio eredugarria.
Jean Gionoren “Zuhaitzak landatu zituen gizona” eleberri zoragarrian oinarritutako marrazki bizidunetako film narratu bat da, eta helburua zuhaitzek planetaren orekarako eta gizakien ongizaterako duten garrantziari buruzko ingurumen-kontzientzia sortzea da. Lan fantastiko honekin Jean Giono idazle frantziarrak bere hondar alea laguntzen du planetako azken basoen defentsan.
Asko gustatu zait film motz hau, gizakiak egiten duen lanari garrantsi haundia ematen diolako, eta garrantsitsua izan behar duelako jakitea, gauzak ez direla bakarrik atera edo sortzen esfortzurik gabe.
Nire iritziz , istorio edo film labur honen esanahia edo irakatsiarazi nahi diguna da bizitzan guztian ilusioz , gogoz eta gure izerdiarekin gauz txikiak egiten beti emaitza handiak lortuko ditugula . Niri ikaragarria iruditu zaidana da nola artzaiak berak ezer trukea espero gabe bere ilusioz eta gogoz egunero gauz txikiak egiten hau da , ezkurrak sartzen nola iritsi den hilda zegoen lurralde bati bizia ematera ezkurrondoen basoak eginez mendiak berdez betez eta ur errekatxoak sortu , horrek bertako jendeari bizi pozez bete eta kanpotarrak erakarri zituen lurralde hori berriz bizira bueltatu dadin.
Niri film labur hau asko gustatu zait , zer esana duelako eta ez duelako istorio bat bakarrik kontatzen baizik eta beste zentzu bat duela gauzak irakastea mundua hobetzeko eta gu hobetzeko.
Istorio honek erakutsi nahi diguna uste dut dela pertsona batek bakarrik gauza asko lortu ahal dituela Eleazar Bouffier artzainak egin zuen bzela basoarekin. Eta nahiz eta denbora eman nahi duguna lortzeko saiatu egin behar dugula eta ez errenditu nahiz eta zailtasunak izan; esate baterako, artzainak gerren artean eta desertu batean lortu zuen baso polit bat landatzea
Niri istorio hau gustatu zait erakutzi nahi digun mezuagatik eta errez ulertzen da marrazki bizidun bezela eginda dagoelako.
Istorioan desierto batean dabilen mutil bat agertzen da, mutil horrek artzain bakarti bat bilatzen du bere ardiekin eta txakurrarekin. Artzainak bere etxera gonbidatu zuen, bere etxean zeudela fruitu onak txarrengatik desberdintzen hasi zen. Hurrengo egunean guztiak landatu zituen. Gero mutikoak gerrara joan behar izan zuen, baina bukatutakoan artzqinarengana itzuli zen berriro, artzainari gerrari garrantzirik eman gabe zuhaitzak hasita zeuden eta ura zegoen. Artzainak gero eta gehiago landatu zituen eta ardiak erleengatik aldatu zituen. Artzaina 87 urterekin hil zen eta ordurarte landatzen segitu zuen nahiz eta jendeak fenomeno naturala zela pentsatuz. Herri abandonatuak berriro poblatu ziren eta jende berria joan zen bizitzera. Horrela artzainak lortu zuen lurralde horiei bizia ematea.
Nire uztez pelikula polita da eta uzten dut eman nahi duen irakaspena dela egiten duzunak eragina duela
Pelikula hau asko gustatu zait zeren gauz asko irakasten ditu, adibidez, esperantza edukitzea. Gizon batek lan handia egin zuen emaitz oso ona lortzeko eta horrela izan zen. Egunero egurero esfortsu handia egiten zuen ezkurrak eukeratzen, landatzen, zaintzen…
Azkenean, gizon horren ametsa bete egin zen. Asko eta ondo hasi ziren zuhaitz horiek eta zoriontsu bizi zen. Bizi zaila ere izan zuen baina esfortzuarekin lortu egin zuen.
Pelikula labur hontan erakusten digu arbolak oso importanteak direla eta zaindu egin behar direla, eta baita ere pastoreak 100.00 landatu ditu eta esaten du ez dela berarena eta ez dakila zeñenan diren baina berak zaintzen dituela.
Eta usten dut arbolak zaindu egin behar direla eta ureztatu
Zuhaitzak landatzen zituen gizona
Niri asko gustatu zait film labur hau. Izugarria iruditzen zait gizon hurak egin zuena lur lehor horietan. Gainera bizitza gogorra eduki zuen; bere semea eta emaztea hil egin zitzaion eta ala ere besteekin pentsatuz, zuhaitzak jartzen hasi zen. Egunero 100 zuhaitz jartzen zituen eta protagonistari, ezagutu gabe, bere etxea, bere janaria eta bere konpainia eman zion, nahiz eta ez zuen ezagutzen.
Iruditzen zait, filmak, mezu polit eta handi bat irakatsi nahi digula. Filmak, adierazten du, denok egin dezakegula edozer besteei laguntzeko. Edo ta munduari eta naturari laguntzeko. Filmeko paisaia, hasieran desiertu bat ematen zuen eta azkenean, paisaia polit eta naturatsua zegoen. Eta hori pertsona batek soilik egin zuela. Iruditzen zait, olako pertsona gehiago egon behar direla mundu onetan. Eta hori horrela izateko, denok gure partetik jarri behar dugu.
Pelikula labur hau oso polita iruditu zait, izan ere, irakaspen garrantzitsu bat ematen du eta pentsatzeko modua pixka bat aldatzen digu.
Dena hasten da mutil bat basamortuko bide lehor batetik doanean jatekorik eta ezer gabe, baina, bat batean artzain batekin egiten du topo eta haren etxean geratzen da egun batzuetarako. Mutila konturatzen da gizon hark egunero zuhaitz pila bat landatzen zituela. Horrela basamortu erdian baso bat sortzen ari zen.
Baina mutilak joan egin behar izan zuen etxe artatik eta bidearekin segitu ez denbora askoz ordea, liskar bat sortu baitzen eta soldau izan zen 5 urtez.
Bukatzean liskar hura berriz gizon harengana itzuli zen eta ikusi zuen nola jada zuhaitzak handiak zeuden, kilometroetako basoak osatuz eta basamortuari bizia emanez. Gizon hark bizirik jarraitu zuen bitartean zuhaitzak landatzen jarraitu zuen horrela, hil zenean berak sortutako izugarrizko zelai eta baso haietan jende pila bat bizi zen, pozik berak sortutako lekuari esker.
Gizon bat Alpeak oinez pasa nahi zuen eta urik gabe geratzen da eta herri fantastama batera joaten da urez bila baina es du urik ikusten eta herrian kanpamento bat egiten du eta gero beste gizon batena joaten da eta gizon hori gutxi hitzegiten du eta berak gauean ezkur asko ateratzen ditu eta onak leku batean lagatzen ditu eta txarrak beste batera hori eta beste egunin ardiak ateratzen ditu eta leku batean lagatzen ditu txakurrekin eta gero gizonak ezkurra lurrean jartzen du. Gerra ta gero leku berdinera joaten da eta gizonak ez zekien leku berdine zela ezkurrekin zuhaitz asko landatu zituen.
Film labur hau oso polita da, gizakiaren biziko lana adierazten du. Film labur hau pertsona batekin hasten da, pertsona hori basamortua kruzatzea nahi zuen. Bat-baten artzain batekin egin zuen topo bere ardiekin eta txakurrarekin. Ur trago bat eman zion artzainak eta bere etxera inbitatu zuen. Afaltzeko zopa bat egin zion eta afaldu ondorren ezkurrak aukeratzen hasi zen. Berak ez zekien zertako ari zen. Hurrengo egunean, ezkur poltsa hartu eta ardiak ateratzera joan zen, larrean utzi eta buelta bet ematera joan zen. BAsamortua kruzatzen ari zen pertsonak akonpañatu egin zion eta ezkurrak lur azpian sartzen zituen hazteko. Hemen biziko ziren hurrengoak hobeto bizitzeko
Mutil bat desierto bat topatzen du ta hurruti zeoze topatzen ta gerturaui ittea ta ure ematexo ta pertsona bat zan hor zeona ta pozo batea ematxeo ur gexo hartzeko ta artzain bat da,harrizko etxe baten bizitzea ta mutila etxe barroa sartzea ta gauz xilplik zauden ta gero bixek mahaian esertzeie ta jan eittebe ta cigarro bat ematexo baino mutilek esatexo eztula erretzen,ta mutile etxe hortan ein beher du lo, ze herrire aiatzeko bi egun daude,ta artzaina ta mutila ezkurrak separatzen hasteie,ta mutila pasira bat ematen du artzainarekin ta mendixe eskalatzebe ta uzkur bat landatzeu,ta haritza hasten hasi da.leno artzaina herrexki bat zeuken baino dana galtzeu,gero gerra bat sortzen da.mutila bere kaminoarekin seguitzeu herrire aiatzeko .Ta artazina dana galtzeu gerratik etzikon eze importa arbolak plantatzen seguitze zun.
Istorio honetako irakaspena nahi duzuna lortzeko lan luzea egin izan beharko duzula baina poliki poliko ideia hori forma hartzen joango da eta lortu egingo duzula da. Istorioan ikusten den gizona bezala, urte asko egoten da desertuan semilak lurrean sartzen eta urteak pasata baso zoragarriena egitea lortzen du. Nire iritzia istorio honetaz zure ametzak bete ahaal izateko, gogoa izanez gero lortuko duzula da, eta istorioan ikusten den adibidea asko gustatzu zait naturarekin zerrikusia duelako.
Pertsona bat desiertoan zegoela urrutitikan zerbait ikusten du. Gerturatzen denean ikusten du artzain bat dela eta ur pixkat ematen dio. Artzainak beraren etxera gonbidatzen dio eta bazkaldu egiten dute, artzainak esaten dio beraren etxean geratzeko lotan zergaitik 2 egun daude beraren herriraino joaten, bitartean artzaina eta beste mutila ezkurrak banantzen hasten dira. Artzaina eta pertsonak mendiaren zehar buelta bat ematen dute, bitartean uzkur bat landatzen dute. Egun batean gerra bat hasi zen baina mutilare berdintzion berak beraren arbolarekin segitzen zuen.
Dokumental onetan ikusten da bizitza aurkitzeko basamortuak zeharkatzen ari den gizon bati buruz hitz egiten du, ibiltzen da eta artzain bat aurkitzen du eta artzainak ura eskaintzen dio.Artzainak gizon hau bere etxera eraman eta janaria eta lo egiteko tokia ematen dio.Bi egunen buruan. Gizona artzainarekin ateratzen da eta ezkur batzuk landatzen ikusten du. Gizon hau alde egin ondoren, gerra amaitu eta itzultzen da artzaina aurkitzeko utzi zuen leku berean baina bere ahuntz gabe, basamortua jada ez dagoela aurkitzen du eta azken aldian alde egin zuen eta orain dena baso bat da, artzainak landatu zituen ezkurrengatik
Istorio hau kontatu nahi dugu, egiten duzun ekintza minimo onengatik pertsona asko lagundu daizkezula eta bizitza asko salbatu, istorian agertzen den bezala: Gizon bat 100 ezkurra basamortuan lurperatu eta azkenean haritzak hazi egin ziren eta basamortua paradisua bihurtu zen.
Pelikula onen nire iritzia dda irakatsi nahi digula badirela jendea besteei laguntzeko bizitza emateko prest, artzainak egiten duen bezala. Horregatik, beste pertsona batzuei lagundu behar diegu eta gizarte hobe bat sortu, horrela, gure artean hobeto biziko dugu.
Oso polita iruditu zait. Mutiko bat desertu baten dago eta ikusten du gizon bat eta bere etxea usten dio egun batzuetarako. Mutikoa osi pozik zegoen eta egunero zuhaitzak landatzen zituen. Hazia lur azpian sartzen zuen eta urte batzuetara hasi egiten zen, pixkanaka- pixkanaka, zeren eta basamortua zen eta zuhaitzez beteta baso bat egong zen.
Iragazten didana da; pertsona bat hori egiten badu pertsona gehiok hori egin dezakegula, mundua hobetzeko.
Pelikula hasierak, gizon baten ibilbidea azaltzen du. Gizon honek ez zuen nora joan, baina jatekoa zein edatekoa zuen leku baten beharra zuen.
Honela, baztertutako herri batera iritsi zen, eta bertan zegoen gizon batek eman zion ostalaritza onartzuz berarekin geratu zen. Behar zuena baino egun gehiago geratu zen, gizon ixil eta bakartiak jakin-mina pizten baitzion.
Harrituta geratu zen gizonak egunero egiten zuen errutinarekin; izan ere, arretaz aukeratzen zituen ehun ezkur ondoren ehun haritz landatzeko ondoratuta zirudien lur lehorrean.
Urteak pasa ziren, bidaiariak gerran parte hartu zuen eta lasaitasun bila gizon zaharrarengana joatea erabaki zuen. Beldurrez bere leku lasaia nola aurkituko ote zuen, gizona bizirik egongo ote zen edo zuhaitzak hazita aurkituko zituen, sorpresa atsegina topatu zuen; gizona bizirik eta zuhaitzak guztiz hazita, landa eremua hosto berdez estaliz.
Baina eremu oso zabala zenez, pertsona gehiago hasi ziren zelai berdea ezagutzen. Batzuk mirestu egiten zuten, baina beste batzuk haien helburu ekonomikoetarako erabiltzen zuten; hau da, zuhaitzak mozten hasi ziren.
Baina ez zegoen pertsona bat bera ere ez zuena galdetzen ea nolatan sortu zen holako baso ikusgarria. Konturatu zirenean gizon zaharra izan zela, bere etengabeko lana mirestea besterik ezin izan zuten egin. Harritura bakardadean lanean jarraituta zer egiteko gai izan zen ikusita.
Film labur hau gizon baten burus doa, gizon hura bere familia galdu zuen eta bakarrik bizitzea aukeratu zue. Bere seme bakarra eta bere emakumea galdu zituen.Onek erakusten digu gure buruarekin bakarrik ez dugula pentzatu behar.
Ful labur onek bestee gan pentsatu behar dugula eta ez dela txarra erakutzi digu eta gizon horrekin erakusten digu, oso egokia eta oso ondo espliaktze du eta adibide oso ona da.
Zuhaitzak landatzen zituen bideoko protagonista Jean Giono da. Jean Gionok adierazi nahi diguna honako hau da, gizakiak egiten duen lanaren emaitza. Nire iritziz, lan bat egiterako orduan gogoz eta irrikaz egin ezkero, emaitza ona izateko aukera handiagoa da. Aldiz, batere gogorik eta ilusiorik gabe egin ezkero, emaitzetan nabari ohi da. Bestalde, ez zait gustatzen lanaren emaitza ona izan ezkero, harrokeriaz transmititzea. Bideo honetan, ikusten dugu Eleazar Bouffier izeneko artzainak basamortu bat denetik, gizakientzat leku ona egiten duela bizitzeko. Egia esan, errealitatean gertatzen den istorio bat da. Askotan, egiten ditugun gauzak lan, afizio, ekonomi… -ari lotuta egoten dira eta azkenean, ezin izaten dugu etorkizunerako proiekturik egin, kapritxoren bat egin. Nire iritziz, gutxiago pentsatu behar genuke zer pasako den zerbait egin ezkero: inbertsioren bat, gasturen bat… eta disfrutatu besterik ez genuke egin behar.
Film labur hau gustatu egin zait eta film honetan azaltzen da nola gizon bat galduta dagoena eta artzain batekin topo egiten du. Artzain hori osila da eta gutxi hitz egiten du. Artzaina horrek ezkur atzo sakabanatzen ditu eta honak zeudenak hartzen zituen eta landatzen zituen.
Istoria oso polita eta ona. Istorioak kontatzen diguna da, gizon bat zegoela lurralde batzutatik, non, lurralde guztia leorra eta landeriarik gabea. Gizon honek 5 orduko bidaia egin eta herri batetik pasa hostean, herri hau utzik zegoena, gizon batekin elkartu zen, honek beraren ardiak eta txakurra zituen eta ura eman zion gizonari. Artzain honek Jean Gionok du izena eta beraren etxera eman zuen. Etxean beraren sopa gizonarekin partekatu zuen eta afaldu egin zuten. Baita ere lo. Gero gizona joan egin zen etxetik eta urte batzuk geroago bueltatzerakoan, lur guztia zuhaitzez betea zegoen.
Istorio hau hasten da pertsona gazte batekin bidaia bat egiten ari dena eta basamortu bat zeharkatzen duenean, gizon zahar eta ahul batekin egiten du topo eta honek pixkanaka-pixkanakazuhaitzak landatzen zijoan ia desertiko zegoen leku batean. Azkenean hor baso erraldoi bat sortzen da gizon zaharrari esker, baino gendeak pentsatzen du bakarrik sortu zela.
Honek bi gauz pentsatzuarazten dizkit, lehena esfortzu askorekin gauz miresgarriak sortu ahal direla ia ezerrekin, hau da, dena esfortzu kontua dela. Bigarrena berriz, gendeak gutxi baloratzen duela beste pertsonen esfortzuak eta demborak ematen fituen fruituak.
Pelikulan, gizon bat agertzen da. Berak zuhaitzak landatzen ditu basamortuan. Hasieran, oso desolatua zen lekua baino denbora pasatzean eta zuhaitza gehiago landatzean, baso baten forma jartzean du.
Niri video hay gustatu zitzaidan, nola gizonak egun bat eta gero berriz hurrengo egunean zuhaitzak landatzen eta ura ematen basamortuko jendeei.
Pelikula labur hau oso interesgarria iruditu zait, nahiz eta ez egon akzio edota abentura asko gertatu, sentimentalki eta psikologikoki oso polita izan da.
Pelikularen hasieran pastoreak galduta zebilen atzerritarrari lagundu egin dionean nik uste dut atzerritarrak ez zuela uste lagunduko zionik, gaur egun bakoitzak bere burua babestea bakarrik inporta zaigulako. Baina, pastoreak oso biz gogorra izan du, lehenik semea hil zitzaion ondoren emaztea, horrez gain pastoreak burua altzatu eta jainkoak bizitzen usten bazion besteentzat lana egiten hasiko zen.
Nire iritziz pelikula labur hau ikusi ondoren konturatu egingo behar ginateke eta beti ez genuke jarri beharko gure burua besteena baino lehen. Zeren eta igual pertsona batzuk gehiago sufritu dute edo sufritzen ari dira eta guk gure burua lehenago jarri dugulako beraiei lagundu beharren bada gehiago fastidiatu ditugu
Basamortuan paseo bat ematea erabaki zuen eta hondamenean dauden herri batzuk aurkitzen dituen gizon bati buruzkoa da, zuhaitzak landatzea erabakitzen duena, bizitza hobeago bat eraikitzeko asmoz, jendea leku horretan bizi ahal izateko. 100 zuhaitz landatu egunero, azkenean baso bat sortzea lortu zuen eta lekua oso polita utzi zuen, non familia asko bertara joaten baitira naturaz gozatzera. Pelikula hau oso miresgarria da, egin zuen guztia eta besteentzat pentsatu behar duzula irakaspena ematen du, ez bakarrik zeuregatik, jatorra izan behar duzula, elkarri lagundu, bizitza hobea izan dadin.
Hasieran gizon hau bakarrik dago desiertoan jateko eta edatekorik gabe. Bertan artzain bat aurkitzen du eta berak duen ura eta lo egiteko lekua ematen dizkio. Egun batzuk han igarotzen ditu eta hango mutilak desiertoan zuhaitzak landatzen ditu. Egunak pasata joan egin behar zuen eta orduan gerra baten sartu zen baina amaitutakoan gizonarengana itzuli zen eta ikusi zuen zuhaitz asko zeudela landatuta eta gero artzaina hil egin zen baina bertan jende asko bizitzeara joan ziren.
Niri historio honek asko irakatsi dit ikusten delako jendea prest dagoela besteei laguntzeko eta dena ematen dutela laguntzeko. Eta beste aldetik ikusten da bizitzan ez dela errenditu behar eta gauzak egiten jarraitu egin behar dela nahiz eta lelengoan ez irten dena. Niri asko gustatu zait dokumental hau asko ikasten delako.
Mutil bat basamortu batetik doa inongo edatekorik eta jatekorik gabe, artzain batekin topo egiten du eta lagundu egiten dio ura eta lo egiteko tokia emanez. Mutilak artzainaren txabolan egun batzuk igarotzen ditu eta konturatzen da egunero zuhaitzak landatzen dituela basamortu erdian.
Ondoren, mutila gerrara joaten da eta 5 urte geroago itzuli zenean, gizonak landatu zituen zuhaitzak aurkitu zituen guztiz hazita. Lehen desertu hutsa zena orain zuhaitzez beteriko baso bat da.
Istorio honetan eman nahi zaigun irakaspena nire ustez garrantzitsua da, esaten du besteekin pentsatuz gero bizimodu hobeagoa izango dugula guztiok. Batzuetan, gehiegi egoten gara geure buruarekin pentsatzen eta ez dugu besteengan behar bezain beste pentsatzen. Gizonak bere bizia eman zuen zuhaitzak landatzen basamotuan eta horregatik herritarrak basora itzuli ziren bizitzera. Egunero zuhaitzak landatzen zituen amore eman gabe eta azkenean baso bat sortzea lortzen du. Nire ustez, borondate handia behar da egiten duen izugarrizko lana egiteko.
Niri film labur hau ez zait bat ere gustatu. Ez da ondo ikusten zer gertatzen den eta pasatzen dena ez da erabat interesgarria. Gizon bat basamortuan urik gabe geratzen da eta urrutian artzain bat ikusten du eta artzain horrena joaten da ura edateko. Artzainak majo majo ura ematen dio. Basamortuan denbora asko geratzen da. Artzain hura zuhaitz asko landatzen zituen egunero. Egunak pasata basamortutik joan egin behar zuen eta orduan gerra baten sartu zen baina amaitutakoan gizonarengana itzuli zen eta ikusi zuen zuhaitz asko zeudela landatuta eta gero zoritxarrez artzaina hil egin zen.
Ez dut gomendatzen hau ikustea. Bestela ere, nahiko tristea da artzaina hiltzen denean.
Istorio honetan garbi ikusten da ilusioz eta gogoz eginiko lanak gehiago irauten duela eta baliotsuagoa dela , alperkeriz eta gogo gabe eginiko lanak baino. Gainera, basamortu bat gizakoiontzat bizileku paregabe bat bilakatu zuen . Horrek irakatsi nahi digu, sarritan, gauza txiki eta xinpleak, baliotsu bilakatu ditzazkegula. Lotura handia du itxaropenarekin eta etorkizunari begira eginiko proiektuekin ere. Film labur hau, asko gustatu ziat iruditi baizait, labur- labur, gauza asko irakatsi dizkidala.
Ikusi dugun dokumental honetan, gizon baten istorio oso interesgarria kontatzen zaigu.
Gizon honek zuhaitzak landatzen zituen. Istorio honek esaten digu nahi duguenerako gogoa jarrita edozer lortu dezakegula. Nahiz eta gizon horrentzat landatu zituen zuhaitz guztuak ez ziren hazi, bera asko poztu zen. Beti ez zaizkigu gauzak nahi ditugun bezela aterako, beti egongo dira gauzak hori ostopatzen gaituztena.
Istorio hau erraz ulertzeko modukoa dela iruditu zait eta ematen duen mezua asko gustatu zait. Iruditzen zait, geuk bakarrik gauza gehiago egiten saiatu behar garela, ez dugula eduki behar beldurrik gaizki, edota asko kostatzeko. Gauzak lortzeko batzuetan denbora behar izaten da eta askotan egingo dugu gaizki, saiatu eskero ordea lortu dezakegu. Adibidez, istorioko gizonak berak bakarrik desertu bat baso polit batean bilakatu zuen.
Film labur hau gustatu egin zait eta film honetan azaltzen da nola gizon bat galduta dagoena eta artzain batekin topo egiten du.
Artzain hori osila da eta gutxi hitz egiten du. Artzaina horrek ezkur atzo sakabanatzen ditu eta honak zeudenak hartzen zituen eta landatzen zituen.
Testu honetan eman nahi digun irakaspena da: Ez dugula zaborrik eta zuhaitzik bota behar. Zeba horiek geroago bizia ematen diote paisaiari eta gainera zuhitzak oxigenoa sortzen dute. Gero baita fruta hezurra edo edozein elikagairen hezurra haurkitzen badugu hartu, gero landatzeko, eta hala zuhaitz berriak sortu eta horrela ez desagertzeko. Azkenean landarerik gabe ezin gera bizi, oxigenorik ez dutelako sortzen.
Eleazar Bouffierren istorio zoragarria da hau. Eleazar, artzain bat zen eta Proventzako eremu batean bizi zen bera. Egun batean, zuhaitzak landatzen hasi zen, zuhaitzez zuhaitz, pixkanaka eta lehen hondatuta zagoen lur bati bizia ematea lortu zuen. Paisaje dena aldatu baitzuen eta dena berde berdea baitzegoen zuhaitzez inguratuta eta gainera, guztiak berak landatutakoak.
Historio honek erakusten du nahi duguna lortu ahal dugula, baina sakrifikatzen eta gure onena ematen bertan Eleazar Bouffier bezala. Adibidez, berak zuhaitzak landatuz izugarrizko eremua eraikitzea lortu zuen.
Niri historio hau asko gustatu zait azkenean gauza oso garrantzitsu bat erakusten duelako, nahi duguna lortu dezakegula Eleazarren moduan, eta gainera honek nahi ditugun gauza horiek lortzera bultzatzen gaitu.
Pelikula txiki hau oso interesgarria iruditu zait, lehengo ikusten dugu baserritarrak protagonistari laguntzen diola, horrek erakusten digu besteoi laguntzea ez dela asko kostatzen eta laguntza txiki edo haundia izan daiteke. Gero ikusten dugu baserritarak zuhaitzak landatzen zituela, baserritarrak basekien denbora luzea itxaron behar zuela zuhaitzak asteko, hori erakuzten digu pazientzia edukitzea eta esperantza es galtzea.
Hasieran gizon bat agertzen da, Jean Giono izenekoa.Bera jatekorik eta edatekorik gabe dago, baina artzain bat aurkitzen du eta berak lagundu egiten dio ura eta lo egiteko lekua emanez. Jean desertuan zuhaitzak landatzen hasten da, eta baso polit bat sortzea lortzen du. Niri film labur hau oso polita iruditu zait. Gizonak lortu nahi zuena lortzen du eta uste dut denok saiatu behar genukela nahi duguna lortzen. Dokumental honek irakasten duena ez dugula gure buruarekin soilik pentsatu behar, besteengan ere pentsatu behar dugula da. Uste dut nahiz eta denbora asko eman nahi duguna lortzeko, ez dugula errenditu behar eta saiatu egin behar garela.
Istorio hau guztatu egin zait, zuhaitzak landatzen dituen gizon baten buruz da. Gizon bat galduta zegoen basamortu moduko batean eta distantzian ikusi zuen gizon bat ere ardiekin. Gizon hori lagatzen dio bere etxean geratzen, janaria eta ohea ematen dio. Gure protagonista eskaintzen dio egun 1 gehiago geratzea eta honek lagatzen dio. Goizean gizon hori zuhaitzak landatzen ari zen eta gure protagonistak bakarrik ikusten dio. Hau urteen zehar efektu positibo bat izaten du zergaitik zuhaitzak hasten ziren, basamortu hori basoa egiten hari zen. Gerrak ere ezin du eremu horrekin zergatik oso handia da eta azkenean tratatu egiten da basoa zaintzeko.
Pelikula hau asko gustatu zait zeren gauz asko irakasten ditu, adibidez, esperantza edukitzea. Egunero egurero esfortsu handia egiten zuen ezkurrak eukeratzen, landatzen, zaintzen…
Nere ustez arbol danak zaindu egin behar direla.
Mutil bat desierto bat topatzen du ta urruti zeoze topatzen ta gerturaui ittea ta ure ematexo ta pertsona bat zan hor zeona ta pozo batea ematexo ur gexo hartzeko ta artzain bat da,harrizko etxe baten bizitzea ta mutila etxe barroa sartzea ta gauz xilplik zauden ta gero bixek mahaian esertzeie ta jan eittebe ta cigarro bat ematexo baino mutilek esatexo eztula erretzen,ta mutile etxe hortan ein beher du lo, ze herrire aiatzeko bi egun daude,ta artzaina ta mutila ezkurrak separatzen hasteie,ta mutila pasira bat ematen du artzainarekin ta mendixe eskalatzebe ta uzkur bat landatzeu,ta haritza hasten hasi da.leno artzaina herrexki bat zeuken baino dana galtzeu,gero gerra bat sortzen da.mutila bere kaminoarekin seguitzeu herrire aiatzeko .Ta artazina dana galtzeu gerratik etzikon eze importa arbolak plantatzen seguitze zun.
Dokumentalaren hasieran azaltzen da gizon bat ari dena bilatzen non geratu egun batzuetan.Ikusten du etxe bat eta an zegoen gizon bat lagundu ziona janaria eta ura ematen eta gero gizona joan egiten da bestaren etxetik eta herri txiki bat topatzen du, han ez dago inor bizirik eta egun batzuk geroago beste gizonaren etxera joaten da baina ez du topatzen.
istorio hau oso polita da, eta youtuben ikusi dezakezu. Dokumental honek gizon batek egiten zuen lana kontatzen digu. Lan hori zuhaitzak landatzea da. Horrekin erakutzi nahi duena, besteenganako maitasuna da, bai pertsonengan eta baita naturarengan ere. Nire ustez, besteengan ere pentsatu egin behar dugu, hau da, gu orain gauden lekuan, gero beste batzuk egongo dira eta ahal dugun ondoen utzi edo obetu egin beharko genituzke lekuak. Gizon honek adibidez baso eder bat sortu zuen, hasieran ez zen oso garrantzitsua ikusten, baina denborarekin, jendeentzat etxea, babeslekua edo bizitzeko beharrezkoa bihurtu zen. Honekin esan nahi dudana da, ez dela beti geure burua bakarrik, jende gehiago badagoela eta jende horri laguntzeko gauza desberdinak egin ahal ditzakegula, ez dago zertan baso bat landatu, baina beste gauza txikirenbatek, alde handia egin dezake. Izan eskuzabal eta lagundu jendeari. Zuhaitzak landaten ziten pertsonak, 30 urte baino gehiago zituen gizon batek landatu zuen, eta bere bizi osoa zuhaitzak landatzen pasatu zuen.
Gizon bat basamortu batean zegoen eta ia ez zion urik gelditzen. Bapatean artzai bat ikusi zuen bere txakurrarekin eta gizonak ura eskaini zion.
Ondoren bere etxera gonbidatu zuen eta bertan gaua pasatzea eskaini zion. Hurrengo egunean artzaiak uzkurrak hartu eta lurrean landatu zituen egunen batean bertan zuhaitza has zezan, iada milaka zuhaitz landatuta zeuzkan.
Pare bat urte ondoren gerra egon zen eta gizonak joan egin izan behar zuen eta 5 urte eraman zituen bertan. Gerra amaitzerakoan artzaiarengana bueltatu zen, orain bakarrik 4 ardi bakarrik zeuden eta orain ehunaka erlauntz zeuzkan. Zuhaitzak hasi ziren iada eta nahiko handiak ziren. Egun batean baso zaintzaria etorri zen eta esan zion ezin zuela sua piztu bere basoa erre egingo zuelako. Urte batzuk geroago autoen sarraskiengatik basoa ia hilda zegoen. Ondoren herriak berriro hasi ziren eta natura berriro indarrez hasi zen.
bere borondate eta ahalegin bakarrarekin lur abandonatu eta antzu bat baratze zoragarri bihurtzen duen artzain baten istorioa. Baina ezarritako edozein helburu lortzeko determinazioz, gizakiaren gaitasunari buruzko moralak ez nau istorioak berak bezainbeste hunkitzen.1913an, Provenzatik egindako txango batean, ezer hazten ez zen eta ura aurkitzea ezinezkoa zen eremu lehor bat zeharkatu zuen. Abandonatutako herriek erakusten zuten garai batean gizonak bizi zirela inguru horretan, baina haien etxeen hondakinak baino ez ziren geratzen. Desolazio horren erdian, narratzaileak artzain bat aurkitzen du, zeinarekin egun pare bat igarotzen dituen bere lanbide nagusia azaltzen duen bitartean: zuhaitzak landatzea. Zuhaitzek airea, ura eta lurra berritzen dituzte bizi diren eremuetan eta berez bioaniztasunaren altxorrak dira. Zuhaitzik gabeko lurraldea basamortu baten hasiera da. Baina guztiok, neurri handiagoan edo txikiagoan, Elzéard Bouffier imitatu eta desertifikazioa geldiarazten lagundu. Izan gaitezen eskuzabalak.
Istorio honen narratzaileak, Alpeetan zehar egindako bidaia batean, artzain misteriotsu bat ezagutuko du. Elkarbizitza egun gutxitan, gizon honek naturari natura zer den itzultzeko duen erabakia ezagutuko du, bere bizitza zuhaitzak landatzeari eskainiz.
Istorio lineal, liluragarri eta sakon baten hasiera da. Bi mundu gerren izugarrikeriak gainditzeko gai den kontakizuna (aipatutako baina behar baino indar gehiago eman gabe). Bizitza emankorra. Kixotikotzat defini genezakeen ahalegina, eta hala ere miresgarria eta beharrezkoa. Eta istorio labur baina esanguratsu horren bitartez, konpromisoari buruzko hausnarketa, inertziaren aurka borrokatzeko borondatea eta gizakiak arrastoa uzteko duen gaitasuna. Eta oraindik bada garaia maltzurkeriaz barre egiteko, baina karikaturarik gabe, gertatzen ari dena ulertzen ez duten erakunde eta politikariei.
Desierto baten zegoen, urik gabe, itsasotik urrun. Etxe bat topatu zuen eta pentsatzen zuen ura egongo zela. Iturri bat zegoen, baina urik gabe. Eliza bat zegoen, baina puskatuta airearengatik. 5 ordu ondoren, ez zuen urik aurkitu. Leku guztietan dena lehortuta zegoen. Urrutian gauz bat ikusi zuen, pentzatu zuen zuhaitz bat zela, baina artzain bat zen. Artzainak ura atera zuen. Artzaina janaria perstatzen ari zen. Esan zion gaua bere etxean pasatzeko, hurrengo herria 2 egunetara zegoelako. Hango herrian dena aske bizi ziren, bakoitza bere lanean aritzen zen. Emakume guztiak kexatu egiten ziren. Minutu bateko deskantsua eukitzen zuten. Galdetu zion haber laguntza nahi zuen, baina ezetz esan zion. Bere lana bukatu zuenean lotara joan zen. Artzaina oso lasaia zen. Ardiak hartu eta joan egin zen. Esan zion pasira bat ematera joango zela, baino urrutitik jarraitu zuen. Artzainak esan zion etxera laguntzeko ez bazeukan ezer gehiago egiteko. Zuhaitz bat landatzen hasi zen. Eta zuhaitzak landatzen jarraitu zuen. Ume bat eduki zuen baina hil egin zen eta bere emaztea baita ere. 1910 landatu zituen. 10 urte ondoren berriro ikusi zituen eta oso handiak ziren. Bere basora pasira bat ematera joan ziren. 1915 ean beste zuhaitz txiki batzuk landatu zituen, baina txikiagoak ziren. Ura ikusi zuen ibai txiki batetik, eta geratu egin zen beteta zegoelako. Berriro ere landareak ateratzen hasi ziren. Dena animaliz eta landarez beteta zegoen. Horrela paisaia guztia berde izango zen. 1920tik aurrera urtero artzaina bisitatzen zuen. 1933 urtean baso zaintzaile batek ez zion utzi sua egiten, berde dena galdu egingo zelako. 1935 ean bere basoa ikustera joan ziren. Joan aurretik, bere lagunak esan zion ze motatako landareak ziren. Guarda hari ezker, basoa ez zen desagertuko, berak zainduko zuelako. 1936 gerran autoak karboia behar zuten, orduan zuhaitz batzuk moztu zituzten. Artzaina ez zen ezertaz konturatu. 1913an 12 etxeetan bakarrik 3 pertsona bizi ziren. Baina dena aldatu egin zen. Menditik zarata politak entzuten ziren. Etxe berriak denak landarez beteta zeuden. Baina moztu zituzten zuhaitzak berriro hazi ziren. Etxe zaharretan orain dena landarez beteta zeuden. Orain etxe guztiak beraien ura zuten. Denak janaria zuten eta alai bizi ziren.
Orain pertsona gehiago bizi ziren herrian.
Elzéard Bouffierrekin, bere bizitza zuhaitzak landatzeari dedikatzen duen artzain bakartiarekin izandako bileraren istorioa da. Ingurune lehor eta desolatu batean bizi den arren, Bouffierrek poza eta helburua aurkitzen ditu ezkurrak landatzeko eta inprobisazko mintegietan zuhaitzak hazteko zereginean.
Istorioa Bigarren Mundu Gerraren ondorengo garaian gertatzen da. Urteen poderioz, protagonistak ikusten du nola eraldatzen den paisaia Bouffierren etengabeko lanari esker. Bouffier heroi bihurtzen da.
Istorioak iraunkortasunaren eta asmoaren garrantzia nabarmentzen du. Bouffier gizabanako batek ekintza sinpleen bidez diferentzia handia egin dezakeenaren adibidea da. Haien lan bakarti, solidario eta eskuzabalek eremu pobretu bat leku aberats eta babestu batean bihurtzen dute. Agintariek euren lana aitortzen dute eta paisaia zaintzeko konpromisoa hartu dute.
“Zuhaitzak landatzen zituen gizona” istorioa da film labur honetan ikusten duguna. Istorio honek erakiutsi nahi diguna da, garrantzi handia duela lurra lantzeak eta gizakiak lana egiteak. Jean Gionok bidaia bat egiten du Frantzia aldeko basamortura eta bertako bizimodua nolakoa den ikusten du, eta ohartzen da pertsona asko daudela lanerako eta sakrifikatzeko. Horietako bat da Eleazar Bouffier, bera artzaina da, eta artalde eder bat du. Natura zaintzeko lan asko egiten du, zuhaitzak landatzen baititu, bere ustez, garrantzi handia baitu zuhaitzak edukitzea. Hori guztia eta gero, berriro itzuli zen leku berdinera, 1920. urtean. Amaieran, herri triste eta mixerable bat izatetik, herri natural eta berde bat izatera bilakatu zen. Hori guztia artzainaren lanari esker izan zen.
Natura zaintzeak eta erlijiarekin dugun harremanak lotura estua izan dezake, Jaungoikoak eman baitigu guri bizi hau, eta opari bat den arren, ahalik eta ondoen zaindu behar dugu. Bideo honek erakusten digun beste gauzetako bat ere bada itxaropena, neronek lortu nahi duena betetzeko ahaleginik handiena jartzen baitugu, baita ametsak betetzeko ere. Istorio honek gehienbat naturarekiko dugun errespetua adierazi edo erakutsi nahi digu.
Gizon bat basamortu batera joan zen eta oinez zijoala herri batera iritsi zen iturri baten bila zebilenean, herri hori geizki zainduta zegoen eta iritsi bezain laster beste gizon bat aurkitu zuen, gizon, hori arbolak landatzen zegoen. Egun batzuk batera pasatu zituzten elkarrekin, baina gero gizona joan egin zen eta hortik urte batzuetara bueltatzea erabaki zuen herrira. Bueltatutakoan gizon berbera ikusi zuen arbolak landatzen eta berarekin hitz egiten egon zen. Gizon horri esker herria askoz hobeto zainduta zegoen. Natura daukagun gauzarik garrantsitsuenetako bat da, naturarik gabe ezingo genuelako bizi. Naturak gauza asko eman dizkigu eta guk miña bakarrik egiten diogu. Badugu garaia bai erlijioak eta baita naturak duten harremanaz ohartzeko, biek bizia eta sinesmenak ematen dizkigute. Filma hau oso filma desberdina iruditu zait baina era berean oso garrantsitsua. Erlijioaren eta naturaren batura azaltzen duen bideo bakarretakoa delako. Asko gustatu zait eta oso interesgarria iruditu zait. Erakutsi dit natura denona dela eta denok egin behar dugula zerbait mundu hobeago bat izateko.
Elzéard Bouffierrek bere bizitza eskualde antzu horretan zuhaitzak landatzen ematea erabaki du. Zoritxarra eta babesik eza gorabehera, Bouffierrek bere zeregin bakartian jarraitzen du. Hamarkadetan zehar, milaka zuhaitz landatzen ditu, arduraz eta pazientziaz zainduz.
Denborarekin, zuhaitzek eskualdeko paisaia eta bizitza eraldatzen dituzte. Natura berreskuratu egiten da, iturburuak berriro ernetzen dira eta fauna itzuli egiten da. Lekua baso oparo eta oparo bihurtzen da.
Istorioaren kontalariak, gizon gazte batek, Bouffierrekin topo egiten du zahartzaroan eta harrituta geratzen da bere lanarekin. Bouffierrek erakusten dio zuhaitzak landatze hutsak eragin iraunkorra izan dezakeela ingurumenean eta pertsonen bizitzan.
Film laburrak iraunkortasunaren, dedikazioaren eta ingurumena zaintzearen garrantziari buruzko mezu indartsua transmititzen du. Pertsona batek ezberdintasuna markatzeko duen gaitasuna ere nabarmentzen du, baita egoera zailetan ere.
Frantziako Provenzako artzain baten istorioa kontatzen du, Eleazar Bouffier, irudimenezko artzaina, guztiz sinesgarria izan arren, bere bizitza ezkurrak landatzera dedikatzea erabakitzen duena zuhaitzez bizi den eskualdea birpopulatzeko. Urik gabeko lurraldea, landaredirik gabekoa, garai hartan desolatua dagoena. Gizakiaren eta naturaren arteko harremanari buruzko parabola, jarritako edozein helburu lortzeko giza gaitasunari buruzko istorio eredugarria. istorio eredugarria.
“Zuhaitzak landatzen zituen gizona” Istorio bat da. Basamortu baten gizon batek zuhaitzak landatzen zituen istorioa. Gazte hau Alpeetatik gertu dagoen Provenzatik (Frantzia) bakarkako txangoa egiten ari denean, natura nahiko ukitu gabe gozatuz. Gaztea urik gabe geratu zen eta herri abandonatu bat topatu zuen. Bertan gizon batek lagundu egin zion ura jateako eta beste gauza batzuk eman zizkion. Hurrengo egunean gazteak gizonari segitu zion eta ikusi zuen arbolak landatzen ari zela basamortuan, bitxia iruditu zitzaion beraz gizonari galderak egiten hasi zen. Bigarrengo Gerra mundialaren ondoren gaztea berriz ere herrira itzuli zen eta gizona topatu zuen. Hamar urte igaro ziren eta basamortuan landatu zituen arbolak izugarriizkoak zuden oso handiak eta politak zeuden.
Nik uzte duk filma honek esan nahi diguna dala, inoiz ez dugula galdu behar esperantza gauzetan gizon gazteak esperantza zuen basamortuan zerbait topatzeko eta topatu egin zuen. Eta gizonak esperantza zuen arbolak hazteko eta hazi egin ziren. Inoiz ez dugu galdu behar esperantzik.
Filme hau nobela baten istoriotik aterata dago eta nahiko interesga interesgarria da, ez ba beste filmen antzekoa. Erabiltzen dituen marrazkiak orijinalak eta egokiak dira, kontatzen duen istorioa oso interesgarria izan dezake, kontatzen du nolabait natura zaintzea eta erlijioaren arteko harremana identifikatu daiteke. Natura zaintzea gizateriaren betebehar moralen eta ariketa espiritualen parte gisa, eta erlijio askorentzat kaltetutako ingurune naturalak berreskuratzea betebeharra da. Istorio honetan kontatu digutena da natura ahal dugun moduan zaindu behar dugula dela da, natura bera opari bat bezala da, bera gu baino lehenago zegoen eta.
Historia bidaia bat egiten ari den gizon batekin hasten da. Basamortu baten dago. Herri batera heltzen da eta egarria daukalako iturri baten bila hasten da. Herriari bueltak ematen hasten da eta ikusten du oso geizki dagoela. Iturria aurkitzen duenean, ez dago urik eta abeltzain bat aurkitzen du. Abeltzaina zuhaitzak landatzen zegoen. Eta protagonista intrigatuta geratzen da. Bigarren gerraren ondoren, bueltatu egiten da eta ikusten du landatutako zuhaitzak oso handiak direla. Bideo honek erakutzi didana izan da, nahiz eta biziak obstakulu asko jarri aurrera jarraitu behar duzula, nekazariak bideoan izan zituen bezala, baina ala ere zuhaitzak landatzen jarraitu zuen eta azkenean luzeraz 11 kilometroko zuhaitzez betetako bide bat egitea lortu zuen. Gainera, bertan bizi ziren bizilagunak elkarrekin ondo moldatzen ziren, ez hasieran bezala.
Nire ustez bideo honek erlijioarekin duen harremana da, nekazariak leku zatar eta ia bizirik ez zuen batetik, leku polit bat egin zuela, eta jaungoikoak gure munduarekin egin zuenarekin zerikusia du, ze jaungoikoa mundua egiten hasi zenean ezer ez zegoen. Gainera, bertan bizi zirenak pozik bizitzen eta ondo moldatzen hasi ziren, eta jaungoikoak gu pozik eta ondo bizitzea nahi du.
Egunero gizakiok 2 milioi zuhaitz inguru galtzen ditu, zuzeneko mozketa bidez bakarrik. Horrek esan nahi du urtero planetako biztanle bakoitzeko zuhaitz baten baliokidea desagertzen dela.
Zuhaitzak landatu zituen gizonak artzain baten istorioa kontatzen du, bere borondate eta esfortzu bakarrarekin lur abandonatu, abandonatu eta antzu bat baratza zoragarri batean bihurtzen duena. Narratzaileak kontatzen digu nola 1913an, Provenzan zehar egindako txango batean, ezer hazten ez zen eta ura aurkitzea ezinezkoa zen eremu idor bat zeharkatu zuen. Abandonatutako herriek erakusten zuten garai batean gizonak bizi zirela inguru horretan, baina haien etxeen hondakinak baino ez ziren geratzen.
Egunero prestatzen eta landatzen ditu haritz-ezkurrak inguratzen dituen mendien handitasun desertuan. Pagadi bat ere prestatu du, eta urkiak prestatzeko asmoa du haranetan landatzeko, non urak baxua izan behar duen. Artzainak ez daki landatutako lurren jabea norena zen, halakorik bada, baina ulertzen du lur haiek zuhaitz faltagatik hiltzen ari direla. Eskuzabaltasunez dedikatzen ditu bere esfortzuak bizitzara itzultzeko.
Mundu Gerraren ostean narratzailea leku horietara itzuli zen. Artzainaren lan geldoa fruituak ematen hasia zen eta zuhaitzak indarrez beteak, garai batean basamortu hutsa zenean zehar hedatzen ziren. Narratzailea hirugarren aldiz itzuli zen ingurura, Bigarren Mundu Gerraren amaieran, eta bere lehen bisitan bisitatu zuen lur basamortuaren lekuan inguruari bizia deitu zion baso zabal bat aurkitu ahal izan zuen. Ura joan zenean, gizonak itzuli ziren eta baserri lurrak, baratzeak, belardiak, lorategiak… jabetu gabe, ugaritasun hori guztia zor ziotela lurra maitatzen jakin zuen gizon baten lan lasaiari zor zioten. bizitzara.
Zuhaitzek airea, ura eta lurra berritzen dituzte bizi diren eremuetan eta berez bioaniztasunaren altxorrak dira. Zuhaitzik gabeko lurraldea basamortu baten hasiera da.
Filmean, Bouffierrek egunero ilusioz eta taxuz eginiko lana erakusten da. Bere ahaleginen bidez, zoriontsu eta aberats bihurtzen ditu inguruko basak, eta horrek naturaren garapen egokia sustatzen du. Istorio honek gizakiaren lanaren emaitzak garrantzi handia du, erakusten diguna ere da lanaren kontzientzia eta zeregina natura zaintzean.
“Filmean, Bouffierrek egunero ilusioz eta taxuz eginiko lana erakusten da. Bere ahaleginen bidez, zoriontsu eta aberats bihurtzen ditu inguruko basak, eta horrek naturaren garapen egokia sustatzen du. Istorio honek gizakiaren lanaren emaitzak garrantzi handia du, erakusten diguna ere da lanaren kontzientzia eta zeregina natura zaintzean.
“Il homme qui plantait des arbres” filmak itxaropenean duen eragina nabarmendu nahi du, etorkizunerako egiten ditugun proiektuekin lotura handia izan dezakeela esan nahi du. Era berean, Jaungoikoak sortu zuen natura zaintzea ere garrantzitsua da, eta gizakiak Jaungoikoaren “laguntzaileak” izan behar dituela adierazten du.
Urte batzuk atzera, mutil frantsez bat basamortu batera joatea erabaki zuen. 5 ordu oinez egin zituen iturri bat topatzeko baina topatu zuen iturria ez zuen urik. Gainera, haize izugarria egiten zuen. Azkenean, oso egoera txarrean zegoen herri batera heldu zen eta herrian bertan, pertsona bat topatu zuen zuhaitz bat landatzen. Berarekin hitz egiten geratu zen arratsalde osoa bere bizitzaren buruz kontakizunak azaltzen. Horrez gain, 3 egunetan bere etxean geratu zen lo egiten ez zuelako non aterperik. Urte batzuetara, 2.gerra pasa ondoren, herrira bueltatu zen eta egoera onetan zegoela ikusi zuen. Herrian, ezagutu zuen mutila berriro ikusi zuen eta zuhaitzak landatzen jarraitzen zuela ikusteak pozik jarri zion. Poliki-poliki zuhaitz txikiak landatuz herria guztiz hobeto zuen. Bideo honek erakusten didana da, pausoz-pauso nahi duzun guztia lortu dezakezula. Adibidez, gizonak 5 orduz oinez ibilita ere ez zen atzera bueltatu eta bere bidea jarraitu zuen, herrira heldu arte. Zuhaitzak landatzen zituen gizonak ere, landatzen jarraitu zuenez, nahi zuen herria lortu zuen, besteak beregan ez konfiatu arren.
Istorio honetan eman nahi digun irakaspena da, zai egotea eta pazientzia edukitzea beharrezkoa dela, zergatik zeoze nahi baduzu zai egoten bazara hobeto ertengo da, eta horretako pazientzia eduki behar duzu. Bidioan esaten duen bezala, gizona 3 urtez egon zen zuhaitzak landatzen egunero, guztira 100.000 zuhaitz landatu zituen baina egun batean zuhaitz denak desagertu ziren gerraren ondorioz, baina ez zuen amore eman eta segitu egin zuen zuhaitzak landatzen, egunero 100 landatzen zituen. Erlijioarekin zerrikusia badauka, gizon horrek gerra eta gero ez zuelako amore eman eta segitu egin zuen, zuhaitzak behar direlako munduan, egunero zuhaitz gutxiago daudelako, eta gizon horrek mundu hobeago bat egin nahi zuelako.
Nire iritzia da, filma entretengarria dela, gertatzen dena benetan pasatu zelako eta naturalekin zerrikusia daukalako. Gizona ez duelako amore ematen inoiz, berak mundu hobeago nahi duelako eta ez zaio inporta berriz hastea, berak lortu nahi duelako.
Ingurugiroaz, Naturarekiko errespetuz hausnartzen du. Egun sozialki ditugun ohiturak alda genitzake ingurumena errespetatzen duten beste batzuentzat eta geure burutik hasi beharko genuke.
Frantziako Provenzako artzain baten istorioa kontatzen du, Eleazar Bouffier, irudimenezko artzaina, guztiz sinesgarria izan arren, bere bizitza ezkurrak landatzera dedikatzea erabakitzen duena zuhaitzez bizi den eskualdea birpopulatzeko. Urik gabeko lurraldea, landaredirik gabekoa, garai hartan desolatua dagoena.
Film hau, artzain baten ahaleginak kontatzen ditu Alpeen magalean, Provenzatik gertu, haran desolatu bat baso bilakatzeko. Ezarritako edozein helburu lortzeko giza gaitasunari buruzko istorio eredugarria da filme hau eta oso ondo iruditzen zait Jean Giono esan nahi duena film hau bitartez, eredu lagungarria iruditzen zait zuhaitzak landatzeko eta inoiz ez uzteko nahi duzuna egitea lortu arte (zure ametsak, zure gustuko lana lortzeko lan egitea, etab). Kristautasunean ere oso inportantea da zuhaitzak landatzea, oso lagungarria delako mundu osoko izaki bizidunetarako, bai animaliak, bai giazakiak eta baita ere landareak. Horrela basoko animaliak hobeto biziko dira zuahitz gehiagokin eta natura ez da puskatuko.
Lan fantastiko honekin, Jean Giono idazle frantziarrak bere laguntza eskatzen du planetako basoen defentsan. Hasieran esan dudan bezala, oso ondo iruditzen zait basoak laguntzea zuhaitzak landatzen eta ahal dugun zuhaitz gutxienak mozten ekosistema ez puskatzeko eta izaki bizidun danak pakean bizitzeko. Espero det gizakiak konturatzea zenbat min egiten duen naturan eta zuahitz gehiago landatzea nahiko nuke.
Ingurugiroaz, Naturarekiko errspetuz hausnartzen du. Egun sozialki ditugun
ohiturak alda genitzake ingurumena errespetatzen duten beste batzuentzat eta geure burutik hasi beharko genuke. Egunero gizadiak bi milioi zuhaitz inguru galtzen ditu, zuzeneko mozketa bidez bakarrik. Horrek esan nahi du urtero planetako biztanle bakoitzeko zuhaitz baten baliokidea desagertzen dela. Artzainaren bizimodua bizitza lasai batez gozatzea zen, bakea. Bizi den ingurunea oso ordenatua da eta zorroztasunez eta maitasunez betetzen ditu bere zereginak.
Pertsona jakintsua da, gauza material gutxi egukita zoriontsu izaten daki. Pertsona eskuzabala da, bere ahaleginak lur desolatuei bizia ematera eta hondatuta zeuden etxe horiei guztiei bizia ematera dedikatzen duena. Zuhaitzek airea, ura eta lurra berritzen dituzte bizi diren eremuetan eta berez bioaniztasunaren altxorrak dira. Zuhaitzik gabeko lurraldea basamortu baten hasiera da. Istorio sinplea da, istorio laburra eta irakurterraza.
Momentu batzuetan ixilik gelditzen da baina bestela laburra da, ikustea merezi du, asko esaten duten irudi batzuk ditu. Ez dira errealistak irudiak baina ondo ulertzen dira.
Istorio hau guztatu egin zait, zuhaitzak landatzen dituen gizon baten buruz da. Gizon bat galduta zegoen basamortu moduko batean eta distantzian ikusi zuen gizon bat bere ardiekin. Gizon hori lagatzen dio bere etxean geratzen, janaria eta ohea ematen dio. Gure protagonista eskaintzen dio egun 1 gehiago geratzea eta honek lagatzen dio. Goizean gizon hori zuhaitzak landatzen ari zen eta gure protagonistak bakarrik ikusten dio. Hau urteen zehar efektu positibo bat izaten du zergatik zuhaitzak hasten ziren, basamortu hori basoa egiten hari zen. Gerrak ere ezin du eremu horrekin zergatik oso handia da eta azkenean tratatu egiten da basoa zaintzeko. Bakarrik behin egon da arriskuan basoa, bigarren mundu gerran baino ezer ez zen gertatu. Basoa babesa berezi batean jarri zen, eta inork ezin zuen ikutu. Azkenean landatzen zuen gizona zahartu eta modu bake batean hil zen 1947an, baino bere ezker jentea hor bizitzeko aukera izan zuen eta oso pozik bizi ziren.
Gizonari emakumea eta semea hildakoan herri hortara joan zen bizitzera bere artaldearekin eta txakurrarekin. Gizon horren etxea harriekin eginda zengoen, herri hartan haize asko zegoelako eta lehorra zelako. Egunero, 10 “bellota” onenak hartu, hau da, pitzadurik gabekoak eta banatu egiten zituen. Goizean artaldearekin joaten zen mendira eta “bellotak” zelai jaberik gabe batean landatzen zituen. Urte batzuk geroago gizonak berriro bisitatzen du eta jada ez du bere artaldea bere landaketak arriskuan jartzen dituelako eta 4 erle ditu baina 100 erlauntza baino gehiago zituen. Urte asko geroago bere robleak oso altuak ziren eta ia zelai osoa landatu zuen bera gizona bakarrik. Gizon honek oztopo asko zituen baina ez zion landatzeari utzi. Urte askoren buruan, bestea bisitatu zuen gizona konturatu gabe itzuli zen lurralde haietara eta haizeak rolex usain handiz jotzen zuen. Eskerrak zuhaitz haiek guztiak landatu zituen gizonari, herri horretan itxaropena itzuli zen, etxeetan iturriak daude, loreak dituzte, ibaiak, baserriak… daude. Urik eta jenderik gabeko herria izatetik, iturri asko dituen herria bihurtu da, alai eta gustura dagoen jendearekin, hori dana gizon baten esker. Kontakizun honek itxanoperari buruz asko hitz egiten du, gauz asko lortzen dutelako.
Egun batean pertsona bat desertu batera joan zen, desertuan ez zegoen eze dena sekatuta baitzegoen. Egun batean gizon bat topatu zuen. Gizona etxe bateabn bizi zen bere ardiekin eta txakurrarekin. Oso pertsona lasaia zen eta 55 urte zituen. Gizonaren etxean pasatu zuen lelengo eguna eta tabacoa ezkaini zion baina ez zuela erretzen esan zion, horren ondoren ezkurrak kontatzen hasi zen eta onenak aukeratu zituen. Datorren egunean ezkurrak lurrean jartzen hasi zen ortik arbolak azteko, berak esan zioenez arbola aso landatu zituen. Datorren egunerako gizonaren etxetik joan zen eta gerrara joan zen 5 urtez. 5 urtez ondoren gizon berbera topatu zuen eta ofizioz aldatu zuen, baina zuhaitz mordoak landatu zituen. Ura ere bazegoen eta baita baso bat ere, oso toki polita sortu zen eta inorrek ez zuen espero pertsona batek ezin zuelako hori egin. Egun batean pertsona garrantsitsu batzuk etorri ziren eta esan zuen basoa zaindu egun behar zela eta ezin zela edozeini utzi sartzen.
Basoa bein baten bakarrik egon zen zorian gerran, baina basoa urruti zegoenez ez zen eze pasa. Urte batzuk beranduago berriz etorri zen basoran autobusez baino ezin zuen siniztu gendea baitzegoen bizitzen han, etxeetan bai gazteak eta baita zarragoak ere. Iturri bat ere egin zuten eta ertara ura zeukaten. Gerotxuago ere baserriak eta dena egin zen eta etxe bakoitak bere iturria zeukan.
Filme labur honetan, gizon batek bere bizitza ia osoan, zuhaitzak landatzen pasatzen du. Horretarako, urteak dituen egun guztietan, uzkerrak lurraren azpian landatzen ditu eta 10 urte ondoren zuhaitz luze eta finkoetan bihurtzen dira.Urteek aurrera egin ahala, zuhaitzek urik eta landarerik gabeko lur hori basamortuko paisaia bihurtzen dute baso infinitu batean. Ingurugiroaz, Naturarekiko errespetuz hausnartzen du. Egun sozialki ditugun ohiturak alda genitzake ingurumena errespetatzen duten beste batzuentzat eta geure burutik hasi beharko genuke. Egunero Gizadiak bi milioi zuhaitz inguru galtzen ditu, zuzeneko mozketa bidez bakarrik. Nire iritzia: esperantza eduki behar da edozein momentuan, baita momentu txarrenetan ere.
Gizon hori efin du gauz arrigarriak lurra hilda zegoen eta landatu landatu eta landatu bazeki ere animaliak bazegoen eta pazientzarekin inolako elementu teknioa erabiliz bas bat egin zuen naiz eta bere ardiak desagertu egin behar zuela bizitzako gauza garrantzutzuena egin du arbolak eta edozer landatu egin du, gizon ahuak naturla obserbatzaiekin egon zen baina ez zion premiorik premio beorrek egin dula da eta azkenik konturatzen naiz gizon batek nahi egin bada gauz handi bat egin daiteke baino esfuerzo handi batekin.
Bideo ahu oso polita da eta erakusten digu beti lagundu egin behar dugula eta oraindik jende asko laguntzen duena dago. Asko errkomendatzen dut bideoa ikustea zeba asko ikasten da. Nire ustes garrantzitzua da bideo hauek egitea besteei animatzeko laguntzera. Bestte gauz batzuk ere esaten ditu oso interesgarriak direnak. Jendea asko baloratuko du bideoa eta askoi lagunduko die.
Ingurugiroaz, Naturarekiko errespetuz hausnartzen du. Egun sozialki ditugun ohiturak alda genitzake ingurumena errespetatzen duten beste batzuentzat eta geure burutik hasi beharko genuke. Egunero Gizadiak, zuzeneko mozketa bidez bakarrik, bi milioi zuhaitz inguru galtzen ditu. Gaur egun, gu inguratzen gaituen natura dena asko saidu behar da guri bizia ematen digulako eta polita matendu behar dugu dena. Besteei erakutsi zer egin naturi errespetatzeko. Kutsadurarekin ere batera datoz baina beste gai delikatu bat da hori. Azkenean, guk egin behar duguna da mundua ematen diguna zaindu eta zaindu ez nahi dutenetzat erakutsi.
Arrigarria iduditzen zait nola pertsona batek horelako gauzak egin ditzazken. Urte gutxietan baso handi bat egitea hasi batzuk zartuez. Gainera inguruko herrietan jendea joan zen bizitzera, leheno herri horretan 4 pertsona bizi ziren.
Nos muestra como el esfuerzo y la voluntad humana es capaz de grandes cosas. Para mi es la representación de como entre humanos, podemos destruirnos o bueno esa es la intención. Un hombre que fue capaz de plantar tantos arboles, a tal punto de crear un bosque, que luego cuando empezaron a existir los coches que funcionaban con madera, el necesitar la madera y llegar al punto de talar el bosque pero que a pesar de esto el bosque no desapareció. Es el claro ejemplo de como cuando queremos o nos quieren destruir, somos capaces de todo, pero el esfuerzo y voluntad no deja que esto te destruya, afecte o perturbe tu alama. Así es, así somos los humanos capaces de grandes cosas, si tenemos como base la fuerza y voluntad.
Niri film labur hau eman didan irakaspena da pasientziarekin eta konstantea izatearekin dana lortu dezakezula. Gizon bakar batek +30km baso landatu baditu 1913-1947 makinaria gabe ematen dit asko pentsatzeko zer egin behar dudanik nire bizia ondo aprebetxatzeko. Gainera gerra zibila eta abar gertatu ziren urteen zehar eta hari ez zion axola bera bere lanarekin aurrera egin zuen hura ez zen konturatzen eta. Bera bazekien lehenago edo geroago gertatuko baitzela autoen eta makinariaren etortzearekin. Natura lehen gaixki ematen ziren pertsonak batu egin zituen eta 3 pertsonetik +10.000 pertsoneta igo zuen biztanleria. Gizonak aldaketa asko eduki zituen bere bizian lehen bere emazte eta semearekin bizi baitzen baina bien heriotzarekin baserri hortatik joan egin zen. Gero artzain bezela egin zuen lan baina konturatu zen ez zuela asko egingo bere auntzak landareak jaten zuten eta. Azkenean erleekin egin zuten honek. ¿Zeba erleak? Hauek zuhaitzen polena hartzen zutelako eta horrela azkarrago garatuko zelako bere ametsetako basoa. azkenena hainbeste urteen ondoren hil egin zen +80 urteekin oso lasai bazekien eta bere lana besteei asko lagundu zuelakin.
Artzain baten istorioa kontatzen du, bere borondate eta esfortzu bakarrarekin, abandonatutako lurralde bat paisaia zoragarri bihurtzen duena. Pertsona batek, irmotasunez, jarritako edozein helburu lor dezakeenaren garrantzia nabarmentzen dugu. Pertsona eskuzabala da, bere ahaleginak lur desolatuei bizia ematera eta hondatuta zeuden etxe horiei guztiei bizia ematera dedikatzen duena. Batzuetan kexatzen gara dena gaizki dagoela, baina ez dugu ezer egiten hori aldatzeko. Artzaina guztiz kontrakoa zen, hitz gutxikoa eta ekintza on askokoa.
Nire ustez, erlijioak eta naturak duten harremana da: elizak bizia defendatzen duela eta naturak ere bizia duela, beraz natura ere defendatzen dutela
La relación de esta película con la conservación de la naturaleza es que el anciano que plantaba los árboles lo hacía con entusiasmo y pasión por la creación del nuevo bosque, que sería una ayuda a la humanidad, el planto más de 20000 árboles por su cuenta y lo trataba de conservar lo mejor posible, ya que se decíso de su rebaño porque podía afectar al bosque. Y viéndolo desde un punto religioso él hizo una buena acción al prójimo, ya que él no lo hizo de manera egoísta debido a que ni siquiera le interesaba que la gente supiera que lo planto, y el hecho de plantar más de 30 kilómetros de árboles es una gran ayuda a la humanidad.
Empezó que un simple hombre planto un árbol y conforme el tiempo fue pasando las cantidades fueron aumentando y fue convirtiéndose en un bosque. pero como el tiempo iba amansando y la tecnología también, o el ser humano iba evolucionando, se fueron cortando y disminuyendo lo bosques y la mayoría de todos lo arboles, y todo esto para construir edificios, autos, hojas etc…Esto también empezó a provocar el calentamiento global, y todos los problemas climáticos que actualmente sufrimos. Los arboles tiene un gran impacto en nuestro planeta y nos ayuda a grandes cantidades de la cosas que necesitamos y la necesidad de los arboles y las plantas son grandes, y no podríamos vivir sin ellos. Aunque todos los arboles hayan disminuido claramente se siguen creando mas y mas pero realmente tenemos que cuidar todos nosotros de los arboles.
Film honek erakutsi nahi digu, gauz txikiak eginez edo lan pixkat bat eginez, askoz gehiago lortu dezakegula eta denentzat onura dakarrela. Baita ere erakusten du natura errespetatu behar dugula. Baita ere gure bizitzaren ohiturak alda ditzakegula beste batzuengatik, adibidez: naturarekin harremana edukitzen, baina lehenengo gauza gurekin hastea, hau da gutaz pentsatzea. Kontuan eduki beharrekoa, egunero milioika zuhaitz galtzen ditugu. natura zaintzearen eta erlijioaren arteko harremana, uste dut dela: buruzagi erlijiosoek eskatzen digutelako natura zaintzea eta oso garrantzitsua dena, erlijio askorentzat kaltetutako ingurune naturalak berreskuratzea betebeharra da. Nire ustez bideoa asko erakusten digu, batez ere gauza txikiak eginez, asko lortu dezakegula.
Nire iritzia/opinioa/ustez bideo oso interesgarria izan da. Azaltzen dizulako mutil baten istorio bat. Umeak bideo hauetatik ikasi dezaketelako, eta gainera entretenigarria da. Niri bideo asko gustatu zait, eta beste gelakide askoi ere bai, orduan nik esan behar dudana da, bideo oso dibertigarria eta entretenigarria izan dela, bai niretzat eta bai beste edadeko edo urteetako jendeentzat, bai gazteagoentzat, bai zaharragoagoentzat. Nahiz eta irudiak, zaharrak eta kalitate txarrakoak izan, ondo ikusten zen. Orain dela hamabi urtekoa da eta, bideoa.
Frantziako hegoaldeko muino lehor eta basamortuetan hiru egunez ibiltzen ari zela, gazte batek artzain bakarti bat ezagutuko du. Gizon xume honi Eleazar Bouffier deitzen zaio. Apal bizi da bere txakurrarekin eta bere ardi artaldearekin. Lanbide handirik ez zuenez, bere eginkizuna egin zuen lehorteak hiltzen ari den eskualde honetara bizia itzultzea. Horretarako zuhaitzak landatzen ditu. Hiru urtean, ehun mila ezkur landatu ditu jada eta hamar mila zuhaitz haziko direla espero du. Urteak aurrera doaz. 18ko gerra piztu zen. Gaztea frontoira abiatzen da. Itzultzean, muinoetako paisaia aldatu egin da: haritz gazteak, pagoak eta urkiak milaka hazi dira eta ura itzuli da. Urteak igarotzen dira, mundu gerra berri bat pizten da. Artzain zaharrari egindako bisitetan, gizonak benetako metamorfosi bat gertatzen ikusten du. Flora, fauna, biztanleak berriro agertu dira; abandonatutako herriak berreraikitzen dira. Bere bizitzaren amaieran, mirari honen egile anonimoa lasai hil zen. Filme hau gauz asko irakatsi dizkit, lehen nola jendea oso ona den eta ze bondadea daukan jendea, gero oso interesgarria izan da eta ez naiz aspertu ikusten ezer ez, filme hau oso ona eta asko guztatu zait.
Filme honetan, desertu baten aldaketa gertatzen da. Hildako desertu hutsa izatetik, baso zoragarri eta elkarbizitzaz betea izatera biakatu zen. Gizon batek egindako lan gogorraren fruituak izan ziren. Izan ere, bizirik gabeko desertuan, Gion jaunak lasaitasuna aurkitu zuen; bere semea eta emaztea hil zitzaizkonean dena galdu zuen, horren ondorioz dena atzean uztea eta beste nonbaitera joatea erabaki zuen. Desertu isolatu horretan aurkitu zuen bakea eta bizitzeko gogoa, helburutzat hartu baitzuen hildako desertu horren bizitza berreskiratzea zuhaitz eta landareak landatzen. Munduan gertatzen ziren gatazka eta notizietatik isolatuta, Giono jaunak bere helburua betetzen pasatu zituen urte pila bat. Lan gogorraren egonkortasunean eta pazientzian oinarritzen, horrek zoriontasuna eragiten baitzion. Lehenengo eta bigarrengo gerra mundialek, klima aldaketek, kanpoko jendeek eta animalia basapiztiek eragin zitzaizkioten oztopoek ez zitzaizkion axola eta bere lanean jarraitu zuen, zuhaitzak landatu eta landatu. Urteetan zehar situazioetara birmoldatzen zen arren, bere lanera enfokatu zen, biziaren amaierara iritsi arte. Ordurarte egin zuen lanak ondorio onuragarriak ekarri zituen lur horietan. Jadanik, baso handi eta ondo zaindua bihurtu zen, herri polit eta onuragarri batekin. Desertua basoa bihurtu zen Giono jaunaren borondateagatik. Istorio honek erakusten digu, bakea gauza txikietan aurkitu dezaketela, lan gogorrak emaitz onak ematen dituela bueltan eta borondatea izanez gero, edozer lortu daitekela.
Dokumental honetan gizon gazte bat azaltzen da bidai bat egiten. Leku batera iristen da non 55 urteko gartzain bat bizi da ez duena fmiliarik galdu egin zituelako. Mutikoak egun batzuk igarotzen ditu honen txabolan. Egun horietan artzain honek egiten duena obserbatzen du eta konturatzen da ez dela hitz haundikoa. Edukitako konbertsazio motx horietako batean ordea, artzainak zuhaitzak landatzen pasatzen duela eguna esaten dio. Landatutako 100.000 tik ordea 10.000 soilik hazten dira. Gizonak,baso bat sortu zuen bera bakarrik. Basoa izan baino lehenago basamortu bat zen eta gizonak bere pazientziarekin lortu zuen.Gizona Hil zenean,jendea etortzen zen basoa ikustera.
Dokumental hau azko gustatu zait, erakusten duelako ez dela behar bezte pertsona batek zeoze ematea zure laguntzaren truke.
Istorio hau oso interesgarria iruditu zait. Iruditzen zait istorio honekin ikasi daitekela, ikusi dezakegulako, gizon horrek gauza estropeatu eta handi bat egotetik, baso ikaragarria bihurtu zuela. Horrela jakin dezakegu, batzuetan, guk bakarrik gauzak ezin ditugula egin eta ez dugula ezer lortuko pentsatzen dugu, baina ikusi dugu, gizon honek berak bakarrik egin zuen hau dena. Naturak erlijioarekin ba du zer ikusia, erlijioak esaten duen gauza bat da, natura zaindu eta errespetatu behar dela. Natura oso polita da, baina zainduta badago, zikinkeriz beteta edo erreta badago, ez da polita eta tristura asko erakartzen du.
Istorio honek zerikusi handia du itxaropenarekin, etorkizunera begira ditugun proiektuekin, gure ametsekin, Jaungoikoak sortu zuen natura zaintzearekin, Jaungoikoaren jarraitzaile eta laguntzaileak izatearekin… Naturak eta erlijioak nire ustez oso zerikusi handia dute erlijioaren helburu nagusiena besteei laguntzea da, bizitza iluna ikuste dutenoi bizitzako gauza zoragarriak erakustea. Notural hori erraz ikus dezakegu. Imajinatu erle bat jesus dela eta lora bat kriminal bat dela. Loreak polena du, polena kriminalaren balio guztiak izango da. Erleak polen hori zabaltzen du lurrean zehar eta polen horrek beste lora batzuk hazten ditu. Honekin esan nahi dudana da jesusek pertsonen alde ona ikusten duela eta txarra barkatzen duela. Pertsona horren balioa eta baloreak zabaltzen ditu besteek ikus dezaten nola guztiok dugun zerbait ona. Istorio honek asko erakusten digu bizitzaz eta oso balore politak irakasten dizkigu.
Bideo onekin asko ikasi dut. Ikasi dut, oso garrantzitsua dela lana egitea eta esfortzatzea, horrek mundu hobeagoa eta gu hobetzen gaitu. Ikasi dut baita ere zer erlazio duen bideo onek erlijioarekin eta oso garrantzitsua iruditzen zait. Lehenik eta behin, zerikusi gehiena ikusi dudana, bideoko pertsonak lanak egiten hari ziren, narutarekiko, eta kristauak eta Jesusek beti egin dute besteengan, eta lanak egiten badituzu ez dakarrena zuretzako benefiziorik, antzekotasun handia daukate. Bigarrenik, beti laguntzeko prest daude, nahiz eta beste pertsonak ez duen laguntzarik behar, kristauek ere hori egiten dute, eta orduan erlazioa dago. Eta azkenik, uste dut erlijioak zerikusi asko daukala naturarekin, azkenean erlijioak beti nahi du natura zaintzea eta oso garrantzitsua da hori egitea.
Nire ustez filma oso ondo dago, baina gauza bat ikusi dut ez zaidana gustatu, marrazkiak eta bideoko irudiak. Batzuetan ez nuen ulertzen marrazkian agertzen zena, baina bestalde, ahotsarekin dena ulertzen nuen. Iruditzen zait bideo hau oso garrantzitsua dela, balore eta gauza asko irakasten dizkizuelako, eta horregatik, ondo iruditzen zait horrelako bideoak jartzea guri gelan, asko ikasten dugu eta.
Gizakiaren eta naturaren arteko harremanari buruzko parabola, jarritako edozein helburu lortzeko giza gaitasunari buruzko istorio eredugarria.
Bearen helburua zuhaitzek planetaren orekarako eta gizakien ongizaterako duten garrantziari eta ingurumen-kontzientzia piztea da.
Gizon hau herri desertu batera iristi zen, basamortura. Han jendea bizi izan zen baina joan egin behra izan ziren ez zituztelako baliabide nahikorik. Bertan, artzain batekin eginten du topo. Honek, bakarrik bizi arren, berak eraikitako harrizko etxe batean egiten du eta bere ingurua garbi eta txukun mantentzen du, bisitaria bizitzeko duen gustuarekin harritu eta garbitasun, ordena eta txukuntasunez inguratzen du. Bakarrik bizi da ardi gutxirekin; Baina, egunero, denbora ematen du lan handi bat prestatzen eta burutzen: gordeta dituenetatik ehun ezkur aukeratzen ditu eta mendiko gune lehor eta desolatu horietan landatzen ditu etorkizunean baso bat bertan haziko den itxaropenarekin. Hala ere, hazi horien ehuneko txiki bat bakarrik amesten duen zuhaitza bihurtuko dela dakienez, etengabe jarraitzen du bere lanarekin. Geroago, pagoak eta urkiak landatu zituen. Istorioa lehen eta Bigarren Mundu Gerra amaitu ondorengo denboraren artean gertatzen da. Urteen ondoren, bidaiaria tokira itzultzen da eta dena aldatu dela ikusten du. Bere harridura kapitala da basoak, errekak, bizia hartu duten herriak kontenplatzean; eta guztia etorkizunean itxaropena erakutsi zuen eta altxor hori naturari itzuli eta hurrengo belaunaldiei utzi nahi izan dion pertsona bati esker.
Bideo horrek irakasten du pertsona batek nahi balimadu mundu osoa aldatu daiteke gauza txiki batekin, baina ez balimadu nahi ba ezer ezin du aldau. Bideoan pertsona horrek lurralde bat osoe aldatu egiten du bakar bakarrik zuhaitza landatuz; leheno leku horrek ez zeuken ezer garrantzirik eta hutse zegoen natura gabe. Eta berak zuhaitzak landatzen hasten da eta egunero saiatu saiatu eta gero emaitz on bat lortzen du (bideoan zuhaitzak hazi egiten dira). Eta baita luralde hortan zuhaitza gutxi egoteagatik pertsona asko hiltzen ari ziren eta berak zuhaitza asko landatuz pertsona batzuei bizi asko irauteko eta baita futuro etortzen diren pertsonarako arnasa hartzeko erarztu egin du. Bideo horrek jainkokin zerikusi zeuken que zu lan batin asko saiatzen balimazara azkenin jainkoak zuri emaitz on bat emango dizut. Baino zu lan bat saiatu gabe egiten balimazu jainkoari kontuan hartu gabe eta presakin ba jainkoak ez du emaitz on zehatz bat emango ba ez du lortuko nahi duena.
Pelikula honetan gertatzen dena da mutil bat galduta dago noraezinean eta bapatean etxe bat ikusten du. Bertan 55 urteko gizon zahar bat bizi da; mutilak gizonak egiten duen dena obserbatu edo ikusten geratzen da. Itxura denez gizonak bere emaztea eta bere mutikoa galdu zituen ( hil egin zitzaizkion). Mutil gazteak ikusi zuen 55 urteko gizona ez zela hitz handikoa. Oso gutxi hitz egiten zuten elkarrekin baina mutila elkarrizketa batekin gogoratzen da. Bertan gizonak mutikoari esan omen zion berak zuhaitzak landatzen zituela edo eta zuhaitzak landatzen pasatzen zuela eguna. Gizonai zuhaitz horiek denak baso handi handi bat sortu zuen, baso hori ikaragarria zen. Gizonak zuen meritoa ez zen bakarrik baso normal bat sortzea, gizon hurak basamortua zegoen toki batean sortu zuen basoa. Gizona hil zenean mundu guztiak nahi zuen baso handi eta polit hura ikustea.
Jainko handiek esaten dutenez natura oso garrantzitsua da eta hori da erlijio eta naturaren arteko erlazioa.
Niri pelikula motz hau dexente gustatu zait. Marrazki aldetik pixkat aspertu egin naiz baina ipuin onek duen mezua oso garrantzitsua iruditzen zait eta nik uste dut denok ulertu beharko genukela peliikula honek duen mezu hau.
Film labur honek gizon baten istorioa kontatzen du, baina pertsona garrantzitsuena ez da protagonista, gerora ezagutzen duen gizona baizik.
Bideoaren hasieran erakusten digute protaginista espedizio bat egiten leku lehor eta aislatu batetik. Ez dago landarerik ez urik eta ez animaliarik. Herri batera iristen da baina berehala konturatzen abandonatuta dagoela herria. Protagonistak egarria dauka beraz herri hartako iturria bilatzen hasten da baina lehortutako iturri bat besterik ez du aurkitzen. Esperantza gantzen hasia zen baina bat batean mendi baten puntan zerbait ikusten du. Igotakoan artzain bat ikusten du eta artzain honek lagundu egiten dio. Artzaina gizon zahar bat zen, isila eta serioa zen, oso gutxi hitzegiten zuen baino normala zen urte asko igaro baitzituen bere ardiekin eta txakurrarekin bizitzen. Protaginista egun batzuk geratzen da gizonarekin, eta konturatzen da gizon hurak egunero urrak banatzen egoten zela, egunero-egunero urrak banatzen egoten zen onenak aukeratzeko. Ondoren onenak zirenak mendiko leku ezberdinetan landatzen zituen. Guztira 100000 arbola inguru landatzen zituen urtero. Protagonista txundituta geratu zen 100000 arbola horietatik oso gutxik ertetzen baitzuten baino ala ere errespetu handia hartu zion gizonari. Azkenean protagonista joan egiten da baina ez zaio inoiz ahasten gizon huraren istorioa bezaz 10 urte geroago berriz bueltatzea erabaki du. Eta txundituta geratzen da gizon zahar hurak landatutako arbolak lurralde lehor horri bizia ekarri baitzion. Animaliak, landareak eta pertsonak ere bazeude.
Istorio polit honek erakusten digu lanean gogor jardun ezkero emaitza ona izaten dela, eta ez dela inoiz esoerantza galdu behar.